Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. I SA/Ol 321/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski,, sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2016r. sprawy ze skargi spółdzielni A na uchwałę Rady Miasta z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Ol 321/16

Uzasadnienie

W dniu "[...]" Rada Miasta O. działając w oparciu o przepis art. 6k ust. 1 w związku z art. 6j ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1399 i 1593 oraz z 2015 r. poz. 87 i poz. 122) podjęła uchwałę nr "[...]" w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W § 1 uchwały przyjęto, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn zadeklarowanej liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość oraz stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, A. (zwana dalej: "stroną", "skarżącą") reprezentowana przez radcę prawnego powołując się na art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718), dalej w skrócie "p.p.s.a.", wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz zasądzenie od organu na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie prawa materialnego - art. 6j ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz art. 2, 32, 76 Konstytucji RP przez wybór przez Radę Miasta metody, która narusza uprawnienia obywateli wynikające z art. 32 Konstytucji RP, tj. prawo do równego traktowania m.in. w ustalaniu wysokości ceny za wywóz odpadów w oparciu o liczbę mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość przy wykorzystaniu ewidencji meldunkowej, podczas gdy często w lokalach mieszkalnych zamieszkują osoby niezameldowane, bądź osoby zobowiązane do złożenia deklaracji zaniżają liczbę osób faktycznie zamieszkujących daną nieruchomość.