Wyrok WSA w Kielcach z dnia 28 lipca 2016 r., sygn. II SA/Ke 571/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Protokolant Joanna Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lipca 2016 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] w przedmiocie wygaśnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych we wznowionym postępowaniu oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej [...], po rozpatrzeniu [...] (zwanej dalej Spółką), utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...], odmawiającą uchylenia decyzji Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...], orzekającej co do istoty o wygaśnięciu decyzji z dnia [...] ze zm., w części dot. punktów gier ujętych w poz. 3, 13, 24, 55 zał. nr 1 do zezwolenia.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z dnia 29.10.2012r. Spółka, powołując się na art. 240 § 1 pkt 11 O.p., wniosła o wznowienie postępowania, zakończonego ww. decyzją ostateczną z dnia 21.09.2010r., orzekającą co do istoty o wygaśnięciu w części zezwolenia udzielonego tej Spółce decyzją Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia 16.09.2008r. na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w 73 punktach zlokalizowanych na terenie województwa, szczegółowo wykazanych w załączniku nr 1 do tej decyzji. Uzasadniając złożony wniosek Spółka powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanym dalej TSUE) z dnia 19.07.2012r. w sprawach połączonych C-213/11, C-241/11, C-217/11, podkreślając że orzeczenie to dotyczy wykładni w zakresie przepisów ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (zwanej dalej u.g.h.), która weszła w życie z dniem 1.01.2010r., a konkretnie przepisów art. 129 ust. 2, art. 135 ust. 2 i art. 138 ust. 1 oraz art. 48 ust. 1 zdanie 2 i ust. 2. Zdaniem strony przepisy u.g.h. wymagały notyfikacji Komisji Europejskiej - którego to obowiązku nie dopełniono. W konsekwencji, wobec bezskuteczności ww. przepisów Spółka uznała za bezprawne stwierdzenie przez organy wygaśnięcia ww. zezwolenia w zakresie czterech punktów gier na automatach o niskich wygranych, uzasadnione nierozpoczęciem tej działalności w przewidzianym w zezwoleniu terminie i następnie brak przedłużenia tego terminu z powołaniem się na regulacje techniczne, które nie były notyfikowane.