Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. V SA/Wa 1385/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński (spr.), Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska, Sędzia WSA - Izabella Janson, Protokolant st. specjalista - Justyna Macewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi [...] Wyższej Szkoły [...] we W. na rozstrzygnięcie Narodowego Centrum Badań i Rozwoju zawarte w piśmie z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu oddala skargę
Uzasadnienie
Po rozpatrzeniu protestu dotyczącego wniosku o nr kancelaryjnym [...], pn. [...] przez [...] Wyższą Szkołę [...] w konkursie nr [...] Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (dalej: NCBiR) rozstrzygnięciem zawartym w piśmie z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] poinformowało stronę iż protest został rozpoznany negatywnie.
W uzasadnieniu ww. rozstrzygnięcia wskazano m.in. że dokonując oceny formalnej przedmiotowego wniosku o dofinansowanie stwierdzono, iż nie spełnia on kryterium horyzontalnego nr 7. Zgodnie z oceną jednego z ekspertów wniosek został oceniony negatywnie ze względu na brak zgodności z zasadami unijnymi (w tym zasadą niedyskryminacji, w tym dostępności dla osób z niepełnosprawnościami; brak jest jakichkolwiek informacji odnoszących się do kwestii niepełno/pełnosprawności). W ramach analizy potrzeb i oczekiwań zawarto bowiem jedynie informację o treści "(p)rowadzenie zajęć w salach wyposażonych w tablice interaktywne (100% odpowiedzi w przypadku S niepełnosprawnych)". Brak jednak jasności jak liczną grupę stanowiły tutaj osoby z niepełnosprawnością. Brak też informacji nt. zidentyfikowanych przez wnioskodawcę rodzajów niepełnosprawności. Tym samym niezrozumiałe/mało czytelne jest oczekiwanie związane z organizacją zajęć w salach wyposażonych w tablice interaktywne w odniesieniu do specyficznych potrzeb wynikających z różnych rodzajów niepełnosprawności (np. niepełnosprawność ruchowa, osoby niewidzące/słabowidzące). W odpowiedzi na tak zdefiniowaną potrzebę wnioskodawca w ramach części 4.1. deklaruje, że "(w)szystkie zad. odbędą się w salach wyposażonych w tab. interaktywne". Zdaniem osoby oceniającej rozwiązanie to nie zostało odpowiednio uzasadnione w kontekście specyficznych potrzeb studentów/studentek uczelni wynikających z różnych rodzajów niepełnosprawności. Jedyne zapisy o charakterze równościowym i niedyskryminacyjnym zawarte we wniosku dotyczą kryteriów kwalifikujących do objęcia wsparciem projektowym: "(k)ryt. pierwszeństwa: S korzystający ze stypendium socjalnego lub zapomogi - 5 pkt. - weryf na podst. oświad. S lub protokołu Komisji Stypendialnej [...], S niepełnosprawni -10 pkt. weryf. na podst oświad. S". Jednak zapis ten - w przypadku braku jakichkolwiek innych informacji potwierdzających liczbę studentów/studentek z niepełnosprawnościami czy pogłębionej analizy ich faktycznych potrzeb czy barier wynikających z niepełnosprawności - nie jest wnoszący. Trudno zaliczyć go na rzecz realizacji zasady równego traktowania i niedyskryminacji w ramach oceny projektu.