Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 czerwca 2016 r., sygn. VI SA/Wa 357/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi M. S. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr [...] przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu adwokackiego, który został przeprowadzony w dniach [...] marca 2015 r. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie egzaminu adwokackiego oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Komisja Egzaminacyjna II Stopnia Nr 2 przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu adwokackiego, który został przeprowadzony w dniach 11-13 marca 2015 r (zwana dalej Komisją Egzaminacyjną II Stopnia/organem) Uchwałą z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] po ponownym rozpatrzeniu sprawy M. Ś. (zwana dalej stroną/skarżącą) utrzymała w mocy Uchwałę Komisji Egzaminacyjnej Nr 5 (zwanej dalej Komisją I stopnia/organem I instancji) z siedzibą w W. z dnia [...] kwietnia 2015 r. do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2015 r., na mocy której M. Ś. uzyskała wynik negatywny z egzaminu adwokackiego.

Ustalono, że Uchwałą z dnia [...] kwietnia 2015 r. organ stwierdził, że skarżąca uzyskała wynik negatywny z egzaminu adwokackiego. Wskazano, że skarżąca uzyskała z zadania z zakresu prawa karnego - ocenę niedostateczną, a z zadań innych oceny pozytywne. Powołując się na przepis art. 78 f ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (j.t. Dz.U. z 2015 ze zm. poz.615 zwana dalej p.a.), Komisja I stopnia stwierdziła, że uzyskał wynik negatywny z egzaminu adwokackiego.

Strona zakwestionowała zasadność ustalenia przez Komisję I stopnia oceny niedostatecznej z pierwszej części egzaminu adwokackiego - zadania z zakresu prawa karnego, co z kolei skutkowało uznaniem, że egzamin adwokacki złożyła z wynikiem negatywnym. Zarzuciła obrazę: przepisów prawa materialnego, a mianowicie art 78d ust. 1, 5, 10 p.a. w zw. z art. 78e p.a. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i dokonanie przez Egzaminatorów błędnej - tj. z pominięciem skali stopniowalności - oceny pracy z zakresu prawa karnego, napisanej przez Skarżącą w ramach pierwszej części egzaminu adwokackiego, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia zasady proporcjonalności, wyrażonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP oraz niewłaściwego przyjęcia, iż złożony przez Skarżącą egzamin adwokacki nie świadczy o przygotowaniu do samodzielnego i należytego wykonywania zawodu adwokata. Podniosła naruszenie przepisów prawa materialnego, art. 78d ust. 1 p.a. w związku z art. 78e i w związku z art. 78f ust. 1 p.a., poprzez błędną ich wykładnię poprzez przyjęcie iż opis istotnych zagadnień dla Komisji Egzaminacyjnej do zadania z zakresu prawa karnego (pierwsza część egzaminu adwokackiego) zawiera sztywny "klucz" prawidłowych odpowiedzi, podczas gdy stanowi on jedynie propozycję rozwiązania zadania, co w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego przyznania Skarżącej oceny niedostatecznej z części pierwszej egzaminu i wystawienia negatywnej oceny z całości egzaminu adwokackiego. Naruszenie przepisów prawa proceduralnego, tj art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j: Dz. U. z 2013 r., poz. 267, ze zm:, zwana dalej: KPA) w zw. z art. 77 KPA oraz art. 107 § 3 KPA poprzez przeprowadzenie przez Komisję I stopnia postępowania wyjaśniającego i dowodowego w sposób tendencyjny, pozbawiony obiektywizmu, nakierowany na udowodnienie tezy, iż Skarżąca nie posiada przygotowania prawniczego aby samodzielnie i należycie wykonywać zawód adwokata, przy jednoczesnym braku należytego uzasadnienia w decyzji tej tezy. Naruszenie przepisów prawa proceduralnego, a mianowicie art. 8 KPA poprzez rozpatrzenie sprzeczności w uzasadnieniu ocen cząstkowych Egzaminatorów na niekorzyść Skarżącej, podczas gdy w wyrażonej w tym przepisie zasady budzenia zaufania organów administracji publicznej do obywatela wynika dla organu obowiązek rozstrzygania wszelkich wątpliwości powstałych na gruncie sprawy administracyjnej na korzyść strony postępowania. Naruszenie przepisów prawa proceduralnego, a mianowicie art. 107 § 1 KPA poprzez niewłaściwe oznaczenie organu, tj. niewskazanie adresu Organu oraz nieprawidłowe wskazanie podstawy prawnej, na której Organ oparł swoje rozstrzygnięcie, co w konsekwencji istotnie utrudnia możliwość wniesienia odwołania oraz stanowi podstawę do uchylenia tej Decyzji.