Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Sz 328/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędziowie Sędzia WSA Anna Sokołowska (spr.), Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Lidia Maląg, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi M. Ż. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia w sprawie jest decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję tego organu nr [...] z dnia [...] r. odmawiającą M.Ż. umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne należnych za zatrudnionych pracowników za okres lipiec - sierpień 1994 r. oraz za okres od grudnia 1994 r. do maja 1995 r.

Dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie przedstawiał się następująco:

Wnioskiem z dnia 25 sierpnia 2013 r. M.Ż. (zwany dalej "Stroną", bądź "Skarżącym") zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (zwanego dalej "Zakładem" bądź "Organem") o umorzenie należności z tytułu składek powstałych w latach 1994-1995, podnosząc, że przedawnienie przedmiotowych należności nastąpiło po 10 latach. Na poparcie swojego stanowiska Skarżący przywołał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2008 r. o sygn. akt V SA/Wa 662/08.

Decyzją Nr [...] z dnia [...] r. Zakład odmówił umorzenia należności z tytułu składek, z uwagi na brak całkowitej nieściągalności zadłużenia o którym mowa w art. 28 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W wyniku rozpoznania wniosku Strony o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją Nr [...] z dnia [...]r., Zakład utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] r. Decyzja ta stała się przedmiotem skargi złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Wyrokiem z dnia 29 października 2014 r. o sygn. akt I SA/Sz 803/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną decyzję Zakładu. Sąd wskazał, że w sprawie niesporne jest, iż należności będące przedmiotem postępowania dotyczą okresu 07-1994 r. - 08.1994 r. i 12.1994 r. - 05.1995 r., i zaległości te powstały pod rządami ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U.z 1989 r. nr 25, poz. 137 ze zm., zwanej dalej: "u.o.f.u.s."). Zgodnie zaś z art. 35 ust. 3 u.o.f.u.s., należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne pracowników ulegały przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym składka stała się wymagalna. Natomiast stosownie do art. 35 ust. 4 zdanie 2 u.o.f.u.s., składek nie można dochodzić, jeżeli od momentu ich płatności upłynęło 10 lat. W związku z powyższym zobowiązanie uiszczenia składki na ubezpieczenie społeczne przedawnia się najpóźniej w terminie 10 lat od chwili, kiedy stało się wymagalne.