Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Po 858/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Protokolant ref. staż. Natalia Puchalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie odmowy przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w[...], po rozpoznaniu wniosku "A" Sp. z o.o. w [...](dalej: "spółka") z dnia [...] listopada 2009 r., orzekł o odmowie przedłużenia zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [....] września 2004 r. nr [...] na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województw[...]. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia organ wskazał art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; dalej: "u.g.h."), zgodnie z którym zezwolenia, o których mowa w art. 129 ust. 1 ustawy , nie mogą być przedłużane. Decyzja ta stała się ostateczna.

W dniu [...] października 2012 r. spółka wystąpiła do Dyrektora Izby Celnej w [...] o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną, powołując się na sentencję wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-295/12,bopublikowaną w dniu 29 września 2012 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z której wynika, że przepis art. 138 ust. 1 u.g.h., jest potencjalnym przepisem technicznym w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE Nr L 204 z dnia 21 lipca 1998 r., s. 37 ze zm.; dalej: "dyrektywa nr 98/34"), a to z kolei jest równoznaczne z tym, że wobec braku jego notyfikacji przepis ten nie mógł być zastosowany w niniejszej sprawie.