Postanowienie WSA w Opolu z dnia 29 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Op 305/16

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 29czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. P. na pismo Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 11 maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

J. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na pismo Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 11 maja 2016 r., nr [...], żądając uchylenia sprzecznej z prawem decyzji wyrażonej w ww. piśmie oraz nakazanie organowi ponowne rozpatrzenie spornej sprawy.

Z akt sprawy wynika, że J. P. pismem z dnia 30 kwietnia 2016 r., zwrócił się do Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o wznowienie postępowania w kwestii zmiany kwalifikacji doznanych represji w okresie II wojny światowej. Dodał, że świadczenie pieniężne przyznane zostało mu na zasadzie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. (Dz. U. z 1987 r., poz. 395, z późn. zm.) -chodziło o ustawę o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (dopisek Sądu) - tymczasem nie brano pod uwagę faktu uwięzienia go w obozie przesiedleńczym oraz represji doznanych w czasie przymusowego tam pobytu, trwającego ponad 4 miesiące. Zdaniem skarżącego, wobec powyższego przysługują mu dodatkowe uprawnienia kombatanckie na mocy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2014, poz. 1206, ze zm.), zgodnie z którym represjami w rozumieniu ustawy są okresy przebywania w innych miejscach odosobnienia, w których pobyt dzieci do lat 14 miał charakter eksterminacyjny, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa. Skarżący wskazał, że przebywał jako dziecko wraz z rodzicami w obozie przejściowym. Na potwierdzenie tego faktu przedłożył zaświadczenie z archiwum państwowego. W jego ocenie, okoliczność ta uzasadnia uznanie, że spełnia przesłanki, o jakich mowa w przywołanym wyżej przepisie i stąd też skoro, powyższa okoliczność nie była brana pod uwagę przez organ przy ustalaniu rodzaju należnych mu świadczeń, to wniosek zasługuje na uwzględnienie.