Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Ol 844/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie wraz ze skargą akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego (dalej zwany organem I instancji), powołując art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej jako u.g.h.), wymierzył Spółce A (dalej zwanej Spółką) karę pieniężną w wysokości 24.000 zł. z tytułu urządzania gier na automatach, oznaczonych nazwą: "[...]", poza kasynem gry, to jest w lokalu "[...]", mieszczącym się przy ul. "[...]" w E. (dalej zwanym lokalem).

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji podał, że obecność oznaczonych powyżej automatów w lokalu stwierdzona została w dniu 7 maja

2014 r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. Wskazał, że podczas kontroli lokalu funkcjonariusze celni, korzystając z uprawnienia do przeprowadzenia eksperymentu, przeprowadzili doświadczenie polegające na odtworzeniu przebiegu dostępnych na automatach gier. Ocenił, że rezultat tej czynności procesowej dostarczył podstaw do sformułowania wniosków, że gry na ujawnionych w lokalu automatach są grami video o charakterze losowym - wynik każdej pojedynczej gry jest zależny od przypadku, a automaty te oferują zarówno wygrane pieniężne wypłacane bezpośrednio przez same urządzenie, jak i wygrane rzeczowe w rozumieniu art. 2 ust. 4 u.g.h. - w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier "bonusowych" za wygrane punktowe uzyskane w poprzednich grach. Stwierdził, że automaty te umożliwią prowadzenie gier scharakteryzowanych w art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Wywiódł, że w ujęciu systemowym, implikowanym kompleksowym zakresem regulacji u.g.h., m.in. art. 4, art. 6, art. 32-35, art. 89, urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Zauważył, że Spółka nie posiada koncesji na prowadzenie kasyna gry, jak również nie legitymuje się zezwoleniem na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych, które na mocy przepisów przejściowych, zawartych w art. 129 ust. 1 u.g.h., uprawniałoby Spółkę do urządzania takich gier na automacie w lokalu. Dodał, że do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona opinia biegłego sądowego z dnia 7 czerwca 2014 r., sporządzona w toku postępowania karnoskarbowego, która dotyczyła ujawnionych w lokalu automatów do gier, a w której stwierdzono, że gry na tych automatach są grami o charakterze losowym i komercyjnym. Uznał przy tym moc dowodową tej opinii także w niniejszej sprawie. Przechodząc natomiast do zakresu podmiotowego regulacji zawartej w art. 89 ust. 1 u.g.h., organ I instancji przyjął, że urządzającym gry, który podlega karze określonej w tym przepisie, jest podmiot organizujący tą grę, udostepniający sprzęt w określonym lokalu, zarządzający nim, zapewniający niezbędny serwis, układający określony system gry, ewentualnie określający i zapewniający wygrane pieniężne i /lub rzeczowe oraz czerpiący zyski z urządzania gry. Uznał, że na gruncie niniejszej sprawy powyższe kryteria spełnia Spółka, która - będąc stroną stosownej umowy z właścicielem lokalu, władała ujawnionymi w tym lokalu automatami. Skonstatował, że w opisanym stanie rzeczy, orzeczony niniejszą decyzja wymiar kary stanowi realizację obowiązku wynikającego wprost z art. 90 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 u.g.h.