Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Ol 1264/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Janina Kosowska Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego w E. na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015r. poz. 612 - stan prawny na dzień wydania zaskarżonej decyzji - dalej jako: u.g.h.), wymierzył Spółce A z siedzibą w B. karę pieniężną w wysokości "[...]" z tytułu urządzania gier na automatach: "[...]" o numerach "[...]", "[...]", "[...]" oraz "[...]" o numerach "[...]", "[...]", "[...]" poza kasynem gry, tj w lokalu J przy ul. "[...]" w E. W uzasadnieniu podano, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych w dniu "[...]". ujawniono obecność wskazanych wyżej automatów w przedmiotowym lokalu. W wyniku przeprowadzonych czynności ustalono, że przedmiotowe automaty zostały wstawione do lokalu przez spółkę A z siedzibą w B. W celu ustalenia cech, charakteru i zasad działania ujawnionych automatów dokonano ich oględzin oraz przeprowadzono eksperymenty procesowe, polegające na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na nich gier. Następnie badane automaty zostały zatrzymane i zabezpieczone w charakterze dowodu rzeczowego. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona także opinia biegłego sądowego z dnia "[...]". wraz z dwoma załącznikami. Zgodnie z treścią opinii gry na poddanych badaniu automatach są grami realizowanymi komputerowo, organizowanymi w celach komercyjnych - wymagają wniesienia opłaty i pozwalają równocześnie na realizację wypłat wygranych poza automatami. W grach jest możliwość prowadzenia kolejnych gier przez wykorzystanie wygranych zdobytych we wcześniejszych grach. Oferowane gry mają charakter losowy - o układzie symboli na bębnach decyduje algorytm gry działający na zasadzie przypadku. Grający nie jest w stanie przewidzieć wyniku gry. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automaty do gier - będące przedmiotem niniejszego postępowania - oferują gry o charakterze losowym (wynik każdej pojedynczej gry jest zależny od przypadku), oferującymi jednocześnie wygrane rzeczowe w rozumieniu art. 2 ust. 4 u.g.h. - w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier za wygrane punktowe uzyskane w grach poprzednich (niezależnie od stwierdzonej przez biegłego funkcjonalności umożliwiającej rozliczanie wygranych pieniężnych poza automatem przez obsługę). Spełniają one tym samym definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Organ I instancji wskazał, że w świetle ustalonych faktów bezsporne jest ze działalność prowadzona przez Spółkę A jest urządzaniem gier na automatach poza kasynem gry w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) u.g.h., bez koncesji oraz bez rejestracji automatu, czyli z pominięciem wymogów określonych w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Zatem zdaniem organu I instancji w pełni zasadne jest wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko dotyczące kwestii potencjalnie technicznego charakteru przepisu art. 14 u.g.h. oraz jej wpływu na ocenę ewentualnego niedopełnienia notyfikacji tego przepisu Komisji Europejskiej w procesie legislacyjnym z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a także kwestie zgodności z Konstytucją RP przepisu art. 14 i art. 89 ust.1 pkt. 2 u.g.h. Organ podkreślił, że Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 11 marca 2015r. w sprawie o sygn. akt P 4/14 uznał, że art. 14 ust.1 i art. 89 ust. 1 pkt. 2 u.g.h. są zgodne z art. 2 i 7 oraz art. 20 i 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Wobec powyższego nie ma podstaw do kwestionowania bezwzględnego obowiązywania przedmiotowych przepisów. Ponadto wskazano, że nawet gdyby hipotetycznie przyjąć, iż powołane przepisy są przepisami technicznymi w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, to i tak przepisy te nie podlegałyby obowiązkowi ich uprzedniej notyfikacji Komisji Europejskiej, gdyż są one wyłączone spod obowiązku notyfikacji w oparciu o klauzulę derogacyjną przewidzianą w art. 10 ust.1 dyrektywy 98/34/WE. Organ I instancji uznał za dowiedzione, że Spółka urządzała w przedmiotowym lokalu gry na automatach, spełniające definicję gier na automatach w rozumieniu przepisów u.g.h.