Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. I SA/Ol 273/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Renata Kantecka ( sprawozdawca ) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016r. sprawy ze skargi Gminy A na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej - działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 440 (czterysta czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

I SA/Ol 273/16

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 14 września 2015 r., Gmina A. (zwana dalej: "Gminą", "skarżącą") zwróciła się do działającego z upoważnienia Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej o wydanie, na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego, jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa infrastruktury kanalizacyjnej i wodociągowej położonej na jej obszarach (dalej: "infrastruktura"). Poszczególne części infrastruktury będącej przedmiotem wniosku mają wartość początkową przekraczającą 15.000 zł i są traktowane dla celów księgowych jako oddzielne środki trwałe. Budowa Infrastruktury finansowana była częściowo ze środków własnych Gminy, a częściowo z uzyskanego dofinansowania ze źródeł zewnętrznych w ramach programów pomocowych Unii Europejskiej. Na terenie Gminy funkcjonuje B. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka"), która jest odpowiedzialna za działalność związaną z gospodarką wodno-kanalizacyjną na jej terenie. Od momentu utworzenia Spółki, Gmina wnosiła do niej w formie aportu rzeczowego poszczególne środki trwałe powstałe w wyniku inwestycji związanych z budową infrastruktury i działała wówczas jako podatnik, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Pierwotnie planowano, iż część infrastruktury, której budowa jest realizowana przy współudziale środków otrzymanych w ramach programów pomocowych UE, ze względu na szczególne zapisy umów dotyczących dofinansowania (ograniczające prawo do przeniesienia własności lub posiadania infrastruktury w okresie 5 lat od zakończenia projektu), miała pozostać na stanie środków trwałych Gminy. Dopiero gdy zastrzeżenia zawarte w umowach dotyczących dofinansowania utracą moc prawną, również ta część infrastruktury miała zostać przekazana do Spółki w formie aportu rzeczowego. Do tego czasu infrastruktura była i jest udostępniana Spółce do używania nieodpłatnie.