Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Łd 70/16

Dnia 2 czerwca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędziowie Sędzia NSA Anna Stępień, Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.), Protokolant Pomocnik sekretarza Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2016 roku sprawy ze skargi S. Ś. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego S. Ś. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3) przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat K. W.-G. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ulicy [...] wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększone o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), powoływanej dalej jako "k.p.a.", art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "c" ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 400) - powoływanej dalej jako "ustawa o kombatantach" - po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...], nr [...], pozbawiającą S. Ś. uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu decyzji organ administracji przytoczył treść art. art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. "c" i art. 25 ust. 2 pkt l lit. "a" ustawy o kombatantach, a następnie podkreślił, że S. Ś. posiadał uprawnienia kombatanckie przyznane przez ZBoWiD z tytułu utrwalania władzy ludowej od września 1947r. do grudnia 1948r. W związku z informacjami znajdującymi się w aktach ww. (zapis w deklaracji ZBoWiD, z których wynikało, że ww. osoba pełniła służbę w Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego) Szef Urzędu wystąpił do Instytutu Pamięci Narodowej w celu sprawdzenia, z jakimi jednostkami walczył S. Ś., służąc w 4 Brygadzie KBW mp. R. Po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, opierającego się na kwerendzie akt IPN, a także po wyznaczeniu stronie terminu do wypowiedzenia się w kwestii zebranego materiału dowodowego, opierając się na zebranym materiale dowodowym (w tym odpowiedzi Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 29 września 2015r.) organ stwierdził, że jednostka w której służyła strona w latach 1945-49 brała udział w walkach z organizacjami, mającymi za cel działania wolność i suwerenność Polski m.in. z Zrzeszeniem WiN oraz Narodowymi Siłami Zbrojnymi. Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego był specjalną formacją wojskową powołaną w 1945 roku do walki z podziemiem niepodległościowym oraz zbrojnymi organizacjami ukraińskimi i niemieckimi, a także do zapewnienia porządku publicznego; do 1954 roku podlegał Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 maja 1991r. (sygn. akt II UZP 7/91; OSNC APU 1992/10/174) stwierdził zaś, że Korpus Bezpieczeństwa Publicznego wchodził w skład aparatu bezpieczeństwa publicznego. W ocenie organu, usprawiedliwione było zatem stwierdzenie, że S. Ś. zwalczał osoby, stawiające sobie za cel wyzwolenie Polski spod okupacji radzieckiej.