Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Lu 332/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Protokolant Asystent sędziego Bartłomiej Pastucha, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi K. W. na orzeczenie [...] z dnia [...] 2016 r. nr [...] w przedmiocie przewinienia dyscyplinarnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Lu [...]

U Z A S A D N I E N I E

Orzeczeniem z dnia [...]5 stycznia 2016 r., nr [...], Komendant Policji, po rozpatrzeniu odwołania sierżanta sztabowego K. W. (dalej także: skarżący), utrzymał w mocy orzeczenia Komendanta Miejskiego Policji w L. z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...], stwierdzające popełnienie przez skarżącego przewinienia dyscyplinarnego i wymierzające mu karę dyscyplinarną nagany.

W obszernym uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że organ pierwszej instancji w wyniku wszczętego z urzędu postępowania dyscyplinarnego ustalił, że skarżący w dniu [...] kwietnia 2015 r. na ul. [...] w L., w trakcie wykonywania czynności służbowych, nie dochował obowiązku wynikającego z przepisów prawa poprzez popełnienie wykroczenia drogowego w ten sposób, że kierując po drodze publicznej nieoznakowanym pojazdem służbowym marki [...] nr rej. [...], w wyniku niedostosowania prędkości i techniki jazdy do panujących warunków drogowych, na łuku drogi stracił panowanie nad pojazdem i prawym przednim kołem uderzył w krawężnik, czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tj. popełnił przewinienie dyscyplinarnego polegającego na naruszeniu dyscypliny służbowej, określonej w art. 132 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. z 2015 r. poz. 355 ze zm.) w związku z art. 86 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2013 r. poz. 482) w związku z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.). W związku z tym, organ pierwszej instancji opisanym wyżej orzeczeniem wymierzył skarżącemu karę dyscyplinarną nagany.