Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 30 maja 2016 r., sygn. V SA/Wa 165/16

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Krystyna Madalińska-Urbaniak po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienie referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi [...] spółka z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] listopada 2015r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym postanawia: utrzymać w mocy postanowienie referendarza sądowego z dnia 4 maja 2016 r.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 4 maja 2016 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie odmówił przyznania [...] spółka z o.o. z siedzibą w [...] prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.

W ustawowym siedmiodniowym terminie Spółka złożyła sprzeciw od tego orzeczenia, wnosząc o jego zmianę poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Wskazała, że jej zdaniem referendarz sądowy, jedynie wybiórczo analizował sytuację finansową skarżącej spółki. Podniosła, że kwestia wysokości przychodów nie może być głównym, a de facto jednym kryterium branym pod uwagę przy ocenie możliwości finansowych skarżącej spółki. Wskazała, że brak regulowania zobowiązań spółki wynikających z prowadzenia działalności gospodarczej (a taki jest w zasadzie jedyny cel i sens istnienia spółki), w bardzo krótkim czasie do prowadziłby do jej upadłości. Podniosła, że wydatki związane z postępowaniem sądowym nie są mniej ważne niż koszty istnienia spółki, jednak zaznaczyć należy, iż by w ogóle istniał realny sens prowadzenia przedmiotowego postępowania sądowego spółka musi funkcjonować. Zdaniem skarżącej referendarz całkowicie pominął, iż z uwagi na środki egzekucyjne jakie organy administracji zastosowały skarżąca spółka nie ma aktualnie żadnych możliwości dysponowania środkami pieniężnymi. Zaznaczyła, iż skargi na czynności egzekucyjne nic wstrzymują dokonanych czynności egzekucyjnych, stąd też bez znaczenia jest czy spółka w jakikolwiek sposób skarżyła czynności egzekucyjne, zwłaszcza w świetle faktu, że korzystanie ze środków zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym, pociąga za sobą dodatkowe koszty. Podkreśliła, iż spółka w sposób jak najbardziej transparentny przedstawiła swoją sytuację finansową. Złożyła wszelkie dokumenty, którymi dysponowała, a z ich treści jednoznacznie wynika, iż skarżąca spółka nie ma fizycznych możliwości by przedmiotowy wpis uiścić.