Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 maja 2016 r., sygn. II SA/Sz 217/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia NSA Stefan Kłosowski, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 maja 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za przechowywanie pojazdów oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] do Gminy Miasta S. wpłynął wniosek Spółki A. o przyznanie wynagrodzenia za przechowywanie na parkingu strony przy ul. [...] w [...]pojazdów usuniętych z drogi na zlecenie organu. Prezydent Miasta S. postanowieniem z dnia [...], znak: [...]:

1. przyznał SpólCe A. wynagrodzenie za przechowanie [...] pojazdów, za okres po [...] w kwocie [...] zł, tj. za [...] dni po stawkach:

- [...] zł od [...] r. do dnia [...] r. łącznie [...] dni;

- [...] zł od [...] r. do [...] r. łącznie [...] dni;

- [...] zł od [...] r. do dnia odbioru, łącznie za [...] dni

- zgodnie z załącznikiem do postanowienia,

2. odmówił zwrotu wynagrodzenia po stawce wskazanej przez stronę w wysokości przewyższającej kwotę [...] zł za dobę przechowania pojazdów w poszczególnych okresach

Postanowienie zostało wydane w oparciu o art. 130a ust. 10f ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz.1137 ze zm.) oraz art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2014 r., poz. 1619), zwanej dalej "u.p.e.a.", w zw. z § 3 pkt 1 lit. a i § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W toku postępowania organ I instancji podjął, jako zasadnicze ustalenie wysokości stawki wynagrodzenia za przechowywanie pojazdów, posługując się w tej mierze ustaleniami odrębnego postępowania prowadzonego w stosunku do Wnioskodawcy w sprawie wynagrodzenia za dozór [...] pojazdów, w którym to przyjęte stawki uznane zostały przez organ wyższej instancji za uzasadnione, z tym że ich wysokość ([...] zł do końca [...];[...] zł za rok [...]) oceniona została jako zasadna wyłącznie do dnia [...]. Ograniczenie powyższe wskazane zostało przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. w postanowieniu wydanym w odniesieniu do równolegle toczącego się postępowania z zażalenia innego dozorcy.