Wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 maja 2016 r., sygn. I SA/Lu 1389/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka Sędziowie WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca) WSA Grzegorz Wałejko Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 maja 2016 r. sprawy ze skargi P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku akcyzowego za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2003 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz P. [...] zł [...]) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia [...] r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, dalej - O.p), Dyrektor Izby Celnej po rozpatrzeniu odwołania P. Sp. z o.o. z siedzibą w B. P. (dalej spółka, strona lub skarżąca) od decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. o odmowie uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu podał, że decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. P. z dnia [...] r. określającą stronie zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiące od kwietnia do grudnia 2003 r.

W dniu [...] r. strona złożyła wniosek o wznowienie postępowania w powyższej sprawie, na podstawie art. 240 § 1 pkt 8 O.p. Wskazała, że wyrokiem z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt SK 14/12, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 6 ust. 5 w związku z § 5 pkt 1, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2003 r., oraz z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U., Nr 27, poz. 269, Nr 98, poz. 885, Nr 125, poz. 1065 i Nr 216, poz. 1829 oraz z 2003 r. Nr 84, poz. 780, Nr 137, poz. 1305, Nr 145, poz. 1407 i Nr 187, poz. 1828) w zakresie, w jakim dotyczy przypadków nieświadomego przyjęcia przez sprzedającego oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju na cele opałowe zawierającego nieprawdziwe dane, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 2 oraz art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.