Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 11 kwietnia 2016 r., sygn. II SA/Wr 137/16

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Białek, , po rozpoznaniu w dnia 11 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. na decyzję D. Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii we W. z dnia 25 sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie nakazu wstrzymania działalności polegającej na transportowaniu bezdomnych zwierząt postanawia: oddalić wniosek.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 25 sierpnia 2015 r., nr [...] D. Wojewódzki Lekarz Weterynarii we W. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii w W. z 19 maja 2015 r., nr [...] w sprawie nakazania A. R., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą Przychodnia Weterynaryjna "[...]", wstrzymania działalności polegającej na transportowaniu bezdomnych zwierząt do czasu spełnienia właściwych wymogów weterynaryjnych.

W skardze na powyższą decyzję organu odwoławczego, wywiedzionej przez A., skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonalności zaskarżonej decyzji. Uzasadniając tenże wniosek wskazano, że istnieje ryzyko, iż w razie wykonania wydanej w sprawie decyzji zostaną spowodowane trudne do odwrócenia skutki, które miałyby polegać na faktycznym uniemożliwieniem wykonywania przez A. R. prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreślił, że treść nałożonego obowiązku powoduje, że w razie jego wykonania, uczestnik nie będzie mógł wykonywać czynności w oparciu o zawarte z gminami powiatu w. umowy. Wśród wynikających z nich zadań znajduje się m.in. pomoc zwierzętom, które uległy wypadkom drogowym, wykazującym określone objawy kliniczne, której niesienie wymaga ich transportu. Niemożność wykonywania wspomnianej działalności skutkować może zerwaniem omawianych umów (zaznaczono, że A. R. jest jedyną osobą która wykonuje ww. czynności na rzecz gmin powiatu wołowskiego). Według wnioskodawcy, istnieje także ryzyko, że gminy zrezygnują z kontynuowania umów w ramach nowych programów opieki nad bezdomnymi zwierzętami. Ponadto A. zauważył, że błędne ustalenia organów Inspekcji Weterynaryjnej, do których doszło w niniejszej sprawie stały się źródłem obwinienia A. R. o czyn z art. 85 ust. 1 pkt 1 u.o.z.z. (dwa postępowania w tym przedmiocie toczą się przed Sądem Rejonowym w W. pod sygn. akt [...], [...]). Ostateczna i wykonalna decyzja, która de facto stwierdza, że A. R. "prowadzi nielegalne schronisko dla zwierząt", co w ocenie wnioskodawcy, niewątpliwie może stać się podstawą niekorzystnych dla niego rozstrzygnięć sądu karnego (w kwestii związania sądu karnego decyzjami administracyjnymi wnioskodawca wskazał na wyrok Sądu Najwyższego z 1 grudnia 1998 r., sygn. akt IV KKN 492/97, opubl. OSP 1999, zeszyt 7-8, poz. 150).