Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 1742/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Protokolant starszy referent sądowy Magdalena Dworszczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 marca 2016 r. przy udziale sprawy ze skargi A w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za miesiące od lutego do września 2014 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 21 października 2014 r. syndyk masy upadłości "A" sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej zwrócił się z wnioskiem o zwrot niesłusznie przelanych kwot na poczet podatku od nieruchomości za miesiące od lutego do września 2014 r., w łącznej kwocie 9.720 zł. Wskazał, że zobowiązanie z tytułu poszczególnych rat podatku zostało błędnie zakwalifikowane jako zobowiązanie masy upadłości i regulowane na bieżąco, zamiast zostać w całości wciągnięte na listę wierzytelności. Zobowiązanie to, na co zwróciło uwagę Kolegium w postanowieniu z dnia [...] 2014 r. ([...]), powstało bowiem z dniem 1 stycznia 2014 r., czyli przed ogłoszeniem upadłości Spółki i, jako takie, w całości kwalifikuje się do umieszczenia na liście wierzytelności. Syndyk podkreślił ponadto, że na liście wierzytelności Spółki została ujęta cała zgłoszona przez Gminę D. wierzytelność w podatku od nieruchomości za 2014 r., w łącznej kwocie 14.582 zł.

Wójt Gminy D. decyzją z dnia [...] 2014 r. nr [...] instancji odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za miesiące od lutego do września 2014 r. Wskazał na brak zaistnienia ustawowych przesłanek powodujących powstanie nadpłaty. Zobowiązanie zostało skonkretyzowane w złożonej w dniu 21 lutego 2014 r. przez syndyka masy upadłości deklaracji, a następnie uiszczone w prawidłowej wysokości, co doprowadziło do jego wygaśnięcia. Organ zwrócił uwagę, że uznaniu podstaw do stwierdzenia nadpłaty sprzeciwiają się ponadto skutki podjęcia takiej decyzji. Orzekając w sprawie o nadpłatę, organ uznałby bowiem, że kwota 9.720 zł jest podatkiem nienależnym, co wykluczałoby zgłoszenie jej do wierzytelności masy upadłości.