Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Sz 108/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bolesław Stachura,, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi D. C. na interpretację indywidualną Wójta Gminy z dnia 30 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. zasądza od Wójta Gminy na rzecz skarżącego D. C. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

. C. (dalej "Wnioskodawca", "Skarżący") wystąpił do Wójta Gminy M. (dalej "Organ podatkowy") z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej [...] na której zlokalizowany jest budynek tymczasowy wybudowany zgodnie z przepisami prawa budowlanego.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą także na ww. nieruchomości w zakresie sprzedaży towarów marek L. Spółki Akcyjnej (dalej "Spółka"). Wnioskodawca prowadzi sprzedaż produktów ww. Spółki na podstawie umowy z dnia 29 maja 2015r., której odpis dołączył do wniosku. Na podstawie ww. umowy stanowiącej rodzaj umowy franczyzowej Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów marek ww. Spółki w imieniu własnym lecz na rzecz Spółki, otrzymując prowizję od sprzedaży.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca powołał się na art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.) dalej "u.p.o.l.", i wskazał, że na tle obowiązującej Wnioskodawcę i ww. Spółkę umowy w ocenie Wnioskodawcy wyłącznie on jest podatnikiem opłaty targowej (nie L. S.A).

Wskazał, że wiążąca Wnioskodawcę i Spółkę umowa w sposób istotny różni się od umowy agencyjnej, w której to agent działa w imieniu i na rzecz dającego zlecenie i to niezależnie od tego, czy umowa agencyjna ma charakter umowy agencji pośredniej czy też agencji przedstawicielskiej. W umowie wiążącej Wnioskodawcę i Spółkę Wnioskodawca działa dokonując sprzedaży w imieniu własnym i jedynie na rzecz Spółki. Działanie "na rachunek" odnosi się jedynie do stosunków wewnętrznych między zleceniodawcą (Spółką) i zleceniobiorcą (Wnioskodawcą) i wskazuje, komu ostatecznie przypada korzyść, a także, kogo obciążą ewentualne straty. Szereg postanowień § 2 umowy z dnia 29 maja 2015 r. potwierdza fakt, iż to Wnioskodawca prowadzi sprzedaż na swojej nieruchomości i podejmuje wszelkie czynności związane z dokonywaną przez niego sprzedażą. Różnica postanowień umowy wiążącej strony do umowy agencyjnej przewidzianej w art. 758 i nast. K.c. przesądza o zasadności wniosku Wnioskodawcy, bowiem jak wynika z licznego orzecznictwa sądowo-administracyjnego (np. wyrok WSA we Wrocławiu w sprawie I SA/Wr 1589/14 z dnia 5 listopada 2014 r.) jedynie w przypadku działania agenta podatnikiem opłaty targowej jest dający zlecenie a nie agent. Inny wyrok WSA w Łodzi z 20 stycznia 2015 r. w sprawie I SA/Łd 954/14 wskazuje wprost, iż działanie sprzedawcy w imieniu własnym lecz na rzecz osoby trzeciej, czyni sprzedawcę, a nie osobę trzecią dającą zlecenie, podatnikiem opłaty targowej.