Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. III SA/Lu 1673/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędzia WSA Grzegorz Grymuza, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi L. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2015 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia [...] r. nr [...].BS, wymierzającą L. J. karę pieniężną w wysokości [...] zł z tytułu urządzania gier hazardowych poza kasynem gry.

Podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia organu odwoławczego. W dniu [...] r. funkcjonariusze celni przeprowadzili czynności kontrolne w lokalu [...]" ul. [...], [...] L.. Sporządzono protokół potwierdzający, że w lokalu tym eksploatowane były automaty do gier:

- [...] nr [...],

- [...] nr [...],

- [...] nr [...],

w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych.

Naczelnik Urzędu Celnego w L. postanowieniem z dnia [...] r. wszczął z urzędu postępowanie wobec strony w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na wskazanych automatach poza kasynem gry i następnie wydaną w dniu [...] r. decyzją nałożył karę. Organ odwoławczy podniósł, że aktem prawnym określającym warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych jest ustawa z dnia [...] r. o grach hazardowych (dalej jako "u.g.h."). Te warunki w sprawie nie zostały spełnione, co wynikało z przeprowadzonego przez funkcjonariuszy celnych eksperymentu polegającego na grach kontrolnych oraz pozostałych dowodów. Wskazywały one, że urządzającym gry była L. J., która nie posiadała stosownego zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w formie kasyna gry wymaganego na podstawie art. 6 ust. 1 u.g.h. oraz nie uzyskała poświadczenia rejestracji wymaganego na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Finansów z dnia [...] r. w sprawie warunków urządzania gier i zakładów wzajemnych (Dz.U. Nr 102, poz. 946 z późn. zm.), wydanego pod rządami ustawy o grach i zakładach wzajemnych. Materiał dowodowy nie dawał podstaw do przyjęcia, by strona legitymowała się którymkolwiek z dokumentów legalizujących jej działania, a więc koncesją na prowadzenie kasyna gry (art. 6 ust. 1 u.g.h.), zezwoleniem na prowadzenie salonu gry - bingo pieniężne (art. 6 ust. 2 u.g.h.), zezwoleniem na urządzanie zakładów wzajemnych (art. 6 ust. 3 u.g.h.), zezwoleniem na urządzanie loterii fantowych, gry bingo fantowe i loterii promocyjnych (art. 7 ust. 1 u.g.h.), zgłoszeniem o zamiarze urządzenia loterii fantowych lub gry bingo fantowe, w których wartość puli wygranych nie przekracza kwoty bazowej, o której mowa w art. 70 u.g.h. (art. 7 ust. 1a u.g.h.), zezwoleniem na urządzanie loterii audioteksowych (art. 7 ust. 2 u.g.h.).