Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 kwietnia 2016 r., sygn. IV SA/Gl 384/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Bożena Miliczek - Ciszewska Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi Gminy K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie należności z tytułu opłat za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r. nr [...] L.W. została skierowana do Domu Pomocy Społecznej w B. Kolejną decyzją tego organu ustalono odpłatność za pobyt strony w placówce w wysokości 70% renty inwalidzkiej otrzymywanej przez stronę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a wysokość tej odpłatności zmieniona została począwszy od dnia 1 marca 2006 r. na kwotę 209,10 zł przy zachowaniu obowiązku Gminy K. do ponoszenia opłaty w wysokości różnicy pomiędzy średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej, a opłatą wniesioną przez stronę (decyzja z dnia 6 kwietnia 2006 r.).

Na mocy zarządzenia Starosty [...] nr [...] r. z dnia [...] r. miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w Domu Pomocy Społecznej w B. ustalony został na kwotę 1.819,00 zł a następnie zarządzeniem z dnia [...] r. nr [...] kwota powyższa została zmieniona na 1.987,00 zł.

Decyzją z dnia [...] r. nr [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta K., na podstawie art. 61 i art. 104 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64 poz. 593 ze zm.) oraz art. 104 kodeksu postępowania administracyjnego, zobowiązano N.S. do zwrotu należności z tytułu wydatków poniesionych przez Gminę K. na opłatę pobytu jej matki - L.W. w Domu Pomocy Społecznej w B. w okresie od czerwca 2007 r. do stycznia 2008 r. oraz od lutego do maja 2008 r.

Pismem z dnia 12 października 2010 r. N.S. złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] r. nr [...]. Następnie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] stwierdziło nieważność rozstrzygnięcia organu I instancji. W motywach decyzji organ wyjaśnił, że w chwili umieszczenia L.W. w DPS obowiązkiem organu było wezwanie jej rodziny do zawarcia umowy, w ramach której określono by udział tych osób w opłacie. Uprawnienie gminy do dochodzenia zastępczo poniesionych ciężarów możliwe jest dopiero po zawarciu umowy. W przypadku odmowy jej zawarcia przez członków rodziny osoby umieszczonej w DPS właściwe byłoby dochodzenie należności wyłożonych zastępczo przez gminę w drodze powództwa wnoszonego do sądu powszechnego.