Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 8 marca 2016 r., sygn. I SA/Bk 1042/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia NSA Mieczysław Markowski, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 marca 2016 r. sprawy ze skargi H. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r., Nr [...], Dyrektor Izby Celnej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] czerwca 2015r. Nr [...], wymierzającą H. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej powoływaną także jako "skarżąca Spółka"), karę pieniężną w wysokości 12 000 złotych z tytułu urządzania gier na automacie A. poza kasynem gry tj. w lokalu L. mieszczącym się przy ulicy [...] w S., będącym w posiadaniu firmy K. w C.. Utrzymana w mocy sankcja wymierzona została przy powołaniu się w podstawie materialnoprawnej decyzji I instancji na przepisy art. 2 ust. 3 i 4, art. 6 ust. 1, art. 8, art. 14 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 i art. 91 ustawy o grach hazardowych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że warunki urządzania

i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych

i gier na automatach określa ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako "u.g.h."). Opisując stan faktyczny organ wskazał, że w dniu [...] sierpnia 2014r. funkcjonariusze UC w B. przeprowadzili w lokalu L. mieszczącym się przy ulicy [...]w S., kontrolę w zakresie przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W protokole kontroli na podstawie wykonanych czynności kontrolnych, w tym przeprowadzonego eksperymentu procesowego, utrwalonego za pomocą kamery oraz oględzin, stwierdzono, że gra na automacie o nazwie A., stanowiącym własność skarżącej Spółki, będącym urządzeniem elektronicznym, umożliwia prowadzenie gier i wygrane pieniężne, w których gra zawiera element losowości a zatem jest grą na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 u.g.h. Automat do gier eksploatowany jest bez wymaganego zezwolenia (koncesji). O charakterze losowym gry na urządzeniu świadczyło to, że po zakredytowaniu środkami pieniężnymi automatu, rozpoczęcie gry następowało w momencie naciśnięcia przycisku START, powodującym wprawienie w ruch wyświetlanych na monitorze bębnów, które po pewnym czasie zatrzymywały się samoistnie, w momencie niezależnym od gracza i bez jego udziału. Stwierdzono, że urządzenie umożliwiało uzyskiwanie wygranej pieniężnej, o czym świadczyła wypłata środków pieniężnych. Wobec powyższego organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie wymierzenia skarżącej Spółce kary pieniężnej w związku z urządzaniem gry na automacie o nazwie A., poza kasynem gry. W postępowaniu pierwszoinstancyjnym organ dopuścił jako dowód w zakresie oceny mechanizmu gry na automacie, opinię biegłego A. C., sporządzoną w równolegle prowadzonym postępowaniu karno-skarbowym, po przeprowadzeniu w dniu [...] września 2014r. badania spornego urządzenia. Wnioski opinii w sposób jednoznaczny potwierdziły ustalenia funkcjonariuszy. Według opinii oferowane na automacie gry są realizowane na urządzeniu komputerowym, w celach komercyjnych (wymagają wniesienia opłat), pozwalają na wypłatę wygranej monetami, mają charakter losowy, gdzie wynik pojedynczej gry zależy wyłącznie od przypadku a grający nie żadnego wpływu na rezultat. Do materiału dowodowego zaliczono umowę dzierżawy części powierzchni sklepu w celu ustawienia spornego urządzenia oraz ustalającą czynsz dzierżawny na rzecz właściciela lokalu w wysokości 300 złotych miesięcznie. W wyniku oceny zgromadzonych dowodów, organ uznał, że Spółka urządzała poza kasynem gry na automacie o charakterze losowym, co czyniło koniecznym nałożenie kary pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy o grach hazardowych. W ocenie prawnej obowiązywania przepisów ustawy o grach hazardowych mimo braku notyfikacji, organ I instancji wskazał na stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 stycznia 2014r. sygn. IVKK 183/13 oraz nawiązał do stanowiska Sądu Najwyższego z uzasadnienia postanowienia z dnia 28 listopada 2013r. I KZP 15/13. Organ dodał, że normatywna konsekwencja naruszenia obowiązku notyfikacji nie wynika z żadnego wyraźnego przepisu Dyrektywy 98/34/WE ani z żadnej regulacji traktatowej oraz nawiązał do stanowiska Trybunału Konstytucyjnego zajętego w wyroku z dnia 11 marca 2015r. sygn. P4/14.