Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2016 r., sygn. IV SA/Wr 540/15

|Sygn. akt IV SA/Wr 540/15 | | , [pic], , WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , , Dnia 24 lutego 2016 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, Przewodniczący:, , Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, , Sędziowie:, Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski (sprawozdawca), , , Protokolant:, sekretarz sądowy Aneta Januszkiewicz, , , po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 24 lutego 2016 r., sprawy ze skargi A. Z., na decyzję Odwoławczej Komisji Stypendialnej dla Studentów w [...], z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania zapomogi, , uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję I instancji.,

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Odwoławczej Komisji Stypendialnej dla Studentów [...] z dnia [...] maja 2015 r. nr [...], wydana na podstawie art. 173 ust. 1 pkt 1, art. 175, art. 183 i art. 207 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012r., poz. 572, ze zm.) w związku z § 9 ust. 4 Regulaminu pomocy materialnej dla studentów (Zarządzenie Wewnętrzne Rektora [...] nr [...] z dnia [...] sierpnia 2014r. w sprawie wprowadzenia w/w Regulaminu) oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., którą po rozpatrzeniu odwołania A. Z. (dalej: skarżącej) utrzymała w mocy decyzję Komisji Stypendialnej dla Studentów Wydziału [...] z dnia [...] maja 2015r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zapomogi.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, organ odwoławczy wskazał, że w dniu 27 kwietnia 2015r. skarżąca złożyła wniosek o przyznanie zapomogi na roku akademickiego 2014/2015.

Komisja Stypendialna dla Studentów Wydziału [...] po rozpatrzeniu wniosku wydała w dniu [...] maja 2015 r. decyzję w sprawie odmowy przyznania zapomogi, stwierdzając w uzasadnieniu, że skarżąca studiuje na drugim stopniu studiów przez okres dłuższy niż trzy lata.

Skarżąca w odwołaniu od tej decyzji wniosła o jej zmianę, poprzez przyznanie zapomogi. W uzasadnieniu powołała się na trudną sytuację związaną z niepełnosprawnością, ciężką sytuacją materialną oraz poważnie chorującą córką, którą skarżąca samotnie wychowuje.