Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. III SA/Wa 791/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Waldemar Śledzik, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kalinowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2016 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za czerwiec i lipiec 2013 r. oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z [...] października 2014 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącej - P. sp. z o.o. w W., nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za czerwiec i lipiec 2013 r.
Ustalono, że Skarżąca niezasadnie odliczyła podatek naliczony wynikający z faktur z wystawionych przez E. sp. z o.o. ("E."), dotyczących zakupu oleju rzepakowego. Olej ten transportowany był bezpośrednio z firmy P. z M. w Niemczech (gdzie kupiła go E.) do B. GmbH w K. w Niemczech ("B."), której olej sprzedała Skarżąca wykazując sprzedaż jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ("WDT"). Pomimo stworzenia fikcyjnej dokumentacji, towar nie wjeżdżał na terytorium Polski i nie był tu przeładowywany. Dyrektor UKS odwołał się przy tym do zeznań świadka A. D. (dyrektor handlowy E.). Transakcje E. i Skarżącej nie spełniały warunków wewnątrzwspólnotowych nabyć i dostaw towarów, określonych w art. 11, art. 13 i art. 42 u.p.t.u., jako że nie przemieszczono towaru pomiędzy krajami członkowskimi.
W ocenie Dyrektora UKS E. jedynie wystawiała faktury, które miały uprawdopodobnić, że towar trafiał na terytorium Polski do Skarżącej. Spółka ta nie prowadzi działalności pod adresem wskazanym jako jej siedziba i brak jest kontaktu z jej prezesem - K. P..
Jednym z dowodów potwierdzających, że towar zakupiony przez E. pochodził M., skąd był transportowany do K., jest jednorazowy transportu oleju przez V. S.A. na zlecenie E.. V. S.A. wyjaśniła, iż nie świadczyła usług transportowych na rzecz Skarżącej, którą w dokumencie CMR wskazano jako odbiorcę towaru. Przewozu dokonano na trasie M. (załadunek) - S. - K. (rozładunek). Prezes Zarządu Skarżącej - Z. T. wyjaśnił, że ostateczna waga towaru ustalana była w zakładzie odbiorcy w K.. A. D. stwierdził, że dokumentów wagowych zwykle nie było. V. S.A. przedłożyła natomiast dowód wagowy wystawiony w M.. W ocenie Dyrektora UKS Skarżąca i jej kontrahent nie posiadają dokumentów wagowych, ponieważ informacje w nich zawarte - analogicznie jak dokument posiadany przez V. S.A. - potwierdzałyby dokonanie załadunku w M., a nie w Polsce.