Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lutego 2016 r., sygn. VI SA/Wa 2524/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Magdalena Maliszewska (spr.) Protokolant sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi "S." S.A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów prawa oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] Minister Gospodarki utrzymał w mocy decyzję Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych z dnia [...] maja 2015 r., Nr [...] w sprawie udzielenia interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej.

Podstawą prawną decyzji były przepisy art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.), zwanej dalej "u.s.d.g." w związku z art. 21b ust. 1 i ust. 14 ustawy z 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1695 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o zapasach".

Rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach.

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2015 r. S. S.A. z siedzibą w W., dalej: "Spółka", "skarżąca" wystąpiła do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, dalej: "Prezes Agencji", o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1695), dalej: "ustawa o zapasach", potwierdzającej możliwości oraz określającej szczegółowy tryb zwrotu części opłaty zapasowej.

Opisując "zdarzenie przyszłe", mające być podstawą interpretacji, skarżąca poinformowała, iż w ramach swojej działalności prowadzi handel paliwami przeznaczonymi wyłącznie do napędu jednostek pływających, czyli paliwami żeglugowymi.