Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 lutego 2016 r., sygn. IV SA/Wa 1895/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka (spr.), Sędziowie sędzia WSA Aneta Dąbrowska, sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara, Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lutego 2016 r. sprawy ze skargi A. O. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia ochrony uzupełniającej oddala skargę

Uzasadnienie

Rada do Spraw Uchodźców decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1i ust 2, art. 52 i art. 89p ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 680) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 - dalej k.p.a.), utrzymała w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] o pozbawieniu ochrony uzupełniającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywateli [...]: E.K., A.O., A.K., A.K. i wyznaczeniu terminu utraty ochrony uzupełniającej na dzień, w którym decyzja ta stanie się ostateczna.

Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

W dniu 11 grudnia 2004 r. E.K. złożyła wniosek o nadanie statusu uchodźcy na terytorium RP. Przedmiotowym wnioskiem zostały objęte jej małoletnie wówczas dzieci: A.K. (obecnie O.), A.K., A.K. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2005 r. odmówił nadania ww. cudzoziemcom statusu uchodźcy i udzielił zgody na pobyt tolerowany na terytorium RP (jako osobom cywilnym zamieszkującym w wysoce niestabilnej wówczas Republice [...]). Przedmiotowa decyzja z dniem [...] maja 2008 r. stała się z mocy prawa decyzją o udzielaniu ochrony uzupełniającej.

Organ, wobec powzięcia informacji o wyjeździe Cudzoziemców do kraju pochodzenia, wszczął z urzędu postępowania w sprawach pozbawienia ich ochrony. Ponieważ prawa stron w tym postępowaniu wynikają z tego samego stanu faktycznego oraz z tej samej podstawy prawnej i właściwy jest ten sam organ administracji publicznej, zgodnie z art. 62 k.p.a., organ uznał, że można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie dotyczące wszystkich stron tego postępowania i wydać jedną decyzję kończącą postępowanie.