Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. II SA/Sz 1210/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę.

Uzasadnienie

Spółka A reprezentowana przez radcę prawnego wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...]r., którą Dyrektor Izby Celnej uchylił własną decyzję z dnia [...] r. i umorzył postępowanie w sprawie.

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Z akt niniejszej sprawy wynika, że decyzją nr [...] z dnia [...]. Dyrektor Izby Skarbowej w S. udzielił Spółce A zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w punktach gier zlokalizowanych na terenie województwa [...].

Następnie wnioskiem z dnia [...] r. Spółka zwróciła się o przedłużenie wydanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w S. zezwolenia nr [...] z dnia [...].

Składając przedmiotowy wniosek, Spółka wskazała na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 19 lipca 2012r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11 (sprawa [...] i inni), jako zawierający wykładnię w zakresie charakteru przepisów art. 129 ust. 2, art 135 ust. 2 i art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w odniesieniu do dyrektywy nr 98/34/WE. Tym samym, w ocenie Spółki dotyczy on udzielenia odpowiedzi przez TSUE, będącego jedyną instytucją kompetentną w zakresie dokonywania interpretacji prawa Unii Europejskiej, na zapytania skierowane przez polski sąd krajowy (WSA w G.), czy przepisy ustawy o grach hazardowych, które mogą powodować ograniczenie, czy stopniowe uniemożliwienie, prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych poza kasynami gry, choćby potencjalnie, a w szczególności które zakazują wydawania nowych zezwoleń na prowadzenie działalności gier na automatach losowych poza kasynami gry, przedłużania obowiązujących jeszcze zezwoleń na prowadzenie działalności gier na automatach losowych poza kasynami gry lub zmiany lokalizacji prowadzonej działalności gier na automatach losowych poza kasynami gry, stanowią potencjalnie przepisy techniczne w rozumieniu powołanej wyżej dyrektywy.