Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. I SA/Po 83/16

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Karol Pawlicki po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W petitum skargi z dnia [...] grudnia 2015 r. skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wniosku Spółka podniosła, że wstrzymanie wykonania spornej decyzji uzasadnia w szczególności brak jednolitego stanowiska Służby Celnej, co do charakteru gier na urządzeniu oraz różna praktyka organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. Ponadto skarżąca zwróciła uwagę, że w sprawach podobnych do niniejszej WSA w Poznaniu w okresie od [...] grudnia 2012 r. do [...] grudnia 2013 r. orzekł o zasadności skarg oraz uchylił zaskarżone decyzje. Wskazane okoliczności, zdaniem skarżącej, czynią zasadnym uwzględnienie jej wniosku i wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ponadto Spółka oświadczyła, że aktualnie względem niej toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. Skarżąca podała, że aktualnie ponosi duże straty, m.in. wskutek nieosiągania planowanych zysków w wyniku zatrzymania przedmiotowych urządzeń przez Urzędy Celne. Stwierdziła, że uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie postępowania, kiedy dokonanie czynu z art. 107 k.k.s. nie zostało udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem, dodatkowo pogorszy sytuację finansową Spółki i będzie niewspółmierne do zaistniałych okoliczności. Skarżąca wyraziła przekonanie, że zasługuje na tymczasową ochronę polegającą na wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny o losie przepisów będących podstawą do wymierzenia przedmiotowej kary pieniężnej. Według Spółki w przesłankach wynikających z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej: "P.p.s.a.") chodzi nie tylko o szkodę grożącą samemu skarżącemu, ale również każdą inną szkodę w tym także szkodę grożącą Skarbowi Państwa w związku z wypłatą pobranych kar. Na poparcie swojego stanowiska skarżąca powołała się na postanowienia wydane przez sądy administracyjne, którymi wstrzymano wykonanie decyzji.