Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. III SA/Lu 764/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędzia WSA Ewa Kowalczyk (sprawozdawca) Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 16 lutego 2016 r. sprawy ze skargi F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej nr [...] z dnia [...] marca 2015 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia w części dotyczącej punktu gier oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2015 r. Dyrektor Izby Celnej w [...], po rozpatrzeniu odwołania [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w [...], utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2014 r. o cofnięciu zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w części dotyczącej punktu gier w pozycji nr [...] załącznika [...].

Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w [...] wydał Spółce zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa [...]. W załączniku nr [...] do decyzji wymieniono miejsca, w których zlokalizowane są punkty do gier na automatach o niskich wygranych. W pozycji nr [...] wskazano punkt gier [...],[...] [...], [...], ul. [...],[...].

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. Dyrektor Izby Celnej w [...] cofnął zezwolenie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. w części dotyczącej punktu gier w pozycji nr [...] załącznika nr [...].

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że od dnia 31 stycznia 2010 r. w ww. punkcie gier nie wykonywano działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, która to okoliczność została ustalona na podstawie wniosku Spółki z 25 stycznia 2010 r. o zawieszenie eksploatacji automatu, oraz informacji wynikającej z pisma Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. Korzystając z prawa wypowiedzenia się co do zebranego materiału dowodowego, strona podniosła, że zaprzestanie prowadzenia działalności w wymienionym punkcie gier spowodowane zostało okolicznościami od niej niezależnymi, tj. decyzją właściciela lokalu o zaprzestaniu kontynuowania umowy udostępniana powierzchni, na której usytuowane były automaty do gry, jak też wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2010 r. nowej ustawy o grach hazardowych, której przepisy uniemożliwiały zmianę lokalizacji punktów gier, które to okoliczności miały postać siły wyższej. Organ nie stwierdził, aby zaprzestanie wykonywania działalności w wyżej wymienionym punkcie było następstwem siły wyższej. W ocenie organu ustalone w sprawie okoliczności, tj. bezsporny fakt niewykonywania działalności przez ponad 3 lata, stanowiły podstawę do cofnięcia zezwolenia, stosownie do przepisu art. 59 pkt 4 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), dalej: ustawa o grach hazardowych, zgodnie z którym zezwolenie cofa się w razie zaprzestania lub niewykonywania przez okres dłuższy niż 6 miesięcy działalności objętej zezwoleniem, chyba że niewykonywanie tej działalności jest następstwem działania siły wyższej.