Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. III SA/Lu 755/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Kowalczyk Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 16 lutego 2016 r. sprawy ze skargi [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej nr [...] z dnia [...] marca 2015 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia w części dotyczącej punktu gier oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2015 r., Nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Białej Podlaskiej, po rozpatrzeniu odwołania [...] Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2014 r., Nr [...] o cofnięciu zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia [...] sierpnia 2009 r., [...] w części dotyczącej punktu gier w pozycji nr 14 załącznika nr 1.

Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

Decyzją z dnia z dnia [...] sierpnia 2009 r., [...] Dyrektor Izby Skarbowej przedłużył spółce [...] zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa lubelskiego. W załączniku nr 1 do decyzji wymieniono miejsca, w których zlokalizowane są punkty do gier na automatach o niskich wygranych. W pozycji nr 14 wskazano punkt gier [...], ul. [...],[...].

Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. Dyrektor Izby Celnej cofnął zezwolenie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia z dnia [...] sierpnia 2009 r., w części dotyczącej punktu gier w pozycji nr 14 załącznika nr 1.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że od dnia 30 listopada 2009 r. w punkcie gier [...] zaprzestano wykonywania działalności na automatach o niskich wygranych. W świetle art. 59 pkt 4 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), dalej: ustawa o grach hazardowych, zezwolenie cofa się w razie zaprzestania lub niewykonywania przez okres dłuższy niż 6 miesięcy działalności objętej zezwoleniem, chyba że niewykonywanie tej działalności jest następstwem działania siły wyższej. Przerwa w wyżej wymienionym punkcie gier wynosiła ponad 3 lata, co uzasadniało cofnięcie zezwolenia. Organ nie stwierdził, aby zaprzestanie wykonywania działalności w tym punkcie było następstwem siły wyższej.