Wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. III SA/Lu 739/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca) Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 r. sprawy ze skargi I. R. L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie opłaty za przechowanie towaru w depozycie organu celnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...], Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Z. Nr [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. o ustaleniu opłaty za przechowywanie towaru w depozycie organu celnego. Wysokość tej opłaty ustalona została na kwotę [...]zł, a za dłużnika uznano "I. R. L." Sp. z o.o. z siedzibą w M. , którą wezwano do uiszczenia tej należności.

Podstawę faktyczną tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

W dniu [...] marca 2012 r. w Oddziale Celnym Towarowym I w W. zgodnie ze zgłoszeniem MRN [...], procedurą tranzytu został objęty towar w postaci elektroniki (iPad-y) oraz sprzętu sportowego (walizki na piłki tenisowe) w ilości 4 opakowania. Załącznikami do tego zgłoszenia celnego wpisanymi w polu 44, były kapitańskie lotnicze listy przewozowe nr [...] i nr [...] oraz manifest cargo z dnia [...] marca 2012 r. Z dokumentów tych nie wynikała ilość towarów objętych zgłoszeniem, a odbiorcą towaru wpisanym w polu nr [...] zgłoszenia celnego była firma "I. R. L." Sp. z o.o. w [...]. Na towar nałożone zostały zamknięcia celne.

W dniu 22 marca 2012 r. w Oddziale Celnym w T. L. "I. R. L." Sp. z o.o. przedstawiła towar, składając deklarację skróconą nr [...].

Po przeprowadzeniu rewizji celnej przesyłki stwierdzono, że oprócz towaru ujętego w fakturach, przesyłka zawiera nadwyżkę towaru w postaci 129 szt. iPad-ów. Towar ten uznany został przez organ celny jako nielegalnie wprowadzony, w związku z czym postanowieniem nr [...] z dnia [...] marca 2012 r. został zajęty na podstawie art. 30 ustawy Prawo celne i art. 57 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w celu uregulowania jego sytuacji i złożony w depozycie organu celnego.