Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 lutego 2016 r., sygn. I SA/Gl 933/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Wojciech Organiściak (spr.), Bożena Pindel, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2016 r. sprawy ze skargi A GmbH w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K. (DIS) decyzją z dnia [...] (nr [...]), działając m.in. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), dalej "O.p." oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. - obecnie t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.), dalej "u.p.d.o.p.", utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w S. (dalej też NUS) z dnia [...] (nr [...]) o odmowie stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych, pobranym przez płatnika "B" Sp. z o.o. od przychodów uzyskanych przez A GmbH w D. (dalej "wnioskodawca", "podatnik" "strona" lub "spółka") na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2008 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że kontrolowana decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym. W dniu 23 czerwca 2014 r. do Naczelnika Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w S. wpłynął wniosek z dnia 17 czerwca 2014 r. o stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych w łącznej kwocie [...]zł tytułem nienależnie pobranego i wpłaconego przez płatników podatku od przychodów uzyskanych przez A GmbH z siedzibą w Niemczech. We wniosku tym podatnik podał m. in., że wnosi o stwierdzenie nadpłaty w odniesieniu do podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. pobranego przez płatnika "B" Sp. z o.o. w kwocie [...] zł. W uzasadnieniu wniosku podatnik wyjaśnił, że w latach 2008, 2009, 2010, 2010, 2011 i 2012 świadczył na terytorium Polski na rzecz podmiotów mających siedzibę w Polsce usługi, które polegały na wynajmie dźwigów samojezdnych, wózków widłowych oraz innych urządzeń budowlanych. Podatnik podniósł, że osiągnięte w związku z tym przychody, zostały zakwalifikowane jako przychody z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzeń przemysłowych (tzw. opłaty licencyjne). W związku z tym od kwot należnych do wypłaty pobierany był przez płatnika podatek w kwocie 5% od wynagrodzenia w wartości brutto. Zdaniem podatnika nie ma podstaw do naliczenia i pobrania podatku z tego tytułu, ponieważ zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - opodatkowaniu podlega wyłącznie dochód za użytkowanie lub prawo użytkowania urządzenia przemysłowego. Jednakże w pojęciu urządzenia przemysłowego nie mieści się urządzenie budowlane. Podatnik powołał się na definicję przemysłu znajdującą się w internetowym słowniku języka polskiego, w myśl której produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych. Z kolei budownictwo - to w myśl definicji budowanie domów i innych obiektów i też dział gospodarki z tym związany. W ocenie podatnika budownictwo nie polega na masowym wytwarzaniu powtarzalnych wyrobów przy zagwarantowaniu ciągłości procesów wytwórczych, a używane w budownictwie maszyn nie służą procesom przemysłowym.