Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 lutego 2016 r., sygn. IV SAB/Gl 153/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 17 lutego 2016 r. sprawy ze skargi K.M. na przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 16 listopada 2015 r. K.M., po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 27 października 2015 r., złożył skargę na przewlekłość prowadzonego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. postępowania odwoławczego zakończonego decyzją tegoż organu z dnia [...] r. nr [...] zarzucając mu, rażące naruszenie art. 12, art. 35, art. 36, art. 37 i art. 133 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 23, ze zm., dalej: Kpa). Formułując zarzuty strona skarżąca wniosła - co do meritum - m.in. o zobowiązanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. do wydania decyzji co do istoty sprawy w kierunku zgodnym z treścią odwołania oraz treścią dalszego pisma skarżącego wniesionego w toku postępowania odwoławczego w dniu 27 października 2015 r., oraz stwierdzenie, że orzekające w sprawie organy pierwszej i drugiej instancji dopuściły się przewlekłego prowadzenia postępowania, która nastąpiła od dnia 03 września 2015 r. Nadto wniosła, o rozpoznanie skargi, w części dotyczącej przewlekłego prowadzenia postępowania, w trybie uproszczonym, zasądzenie solidarnie od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. i Dyrektora MOPS w R. na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania, a także przyznanie od każdego ze skarżonych organów na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w kwocie po 18 917 zł.

W jej motywach - w pierwszej kolejności - przedstawiła przebieg zdarzeń poprzedzających jej złożenie a następnie ich ocenę prawną, według chronologii historycznej. W tych ramach posługując się metodą historyczno-dogmatyczną - jej autor - odnotował, że w dniu 03 września 2015 r. za pośrednictwem organu pierwszej instancji wniósł do organu drugoinstancyjnego odwołanie. Tym samym zaakcentował, że organ pierwszoinstancyjny miał obowiązek przekazać je, wraz z aktami sprawy, organowi odwoławczemu najpóźniej w dniu 10 września 2015 r. Ponieważ - jak stwierdził - "nic takiego się nie wydarzyło" w dniu 15 września 2015 r. wniósł zażalenie na bezczynność organu pierwszej instancji, który przesłał odwołanie wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu w dniu 21 września 2015 r.