Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. III SA/Gl 1945/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys - Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2016 r. przy udziale - sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...]r . Dyrektor Izby Celnej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. nr [...] z [...] r., wymierzającą Spółce z o.o. "A" karę pieniężną w wysokości 12.000 zł za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.

W uzasadnieniu wskazano, że w toku przeprowadzonej w dniu 26 kwietnia 2013r. kontroli w zakresie urządzania i prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach w lokalu o nazwie [...] w S. przy ul. [...] , w którym działalność gospodarczą prowadzą B. M. i D. M. pod nazwą "B" s.c. z siedzibą w S. - organ I instancji stwierdził automat o nazwie Phoenix Gold nr [...] , włączony i gotowym do gry. Z zapisów protokołu wynika, że gry na tym urządzeniu mają charakter losowy i nie są uzależnione od umiejętności i sprawności grającego.

W konsekwencji organ I instancji, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. wymierzył Spółce karę pieniężną w kwocie 12.000 zł za urządzanie gier na automacie poza kasynem gry.

W odwołaniu Spółka wniosła o uchylenie decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając:

1. naruszenie przepisów art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 oraz art. 91 ustawy w związku z art. 14 u.g.h. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, wobec wymierzenia kary za urządzanie gier poza kasynem, polegające na bezpodstawnym wymierzeniu Skarżącemu kary pieniężnej mimo braku notyfikacji projektu ustawy wymaganego przez art. 8 ust. 1 oraz art. 1 pkt 11 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczące usług społeczeństwa informacyjnego, zmienionej Dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006r. (Dz. U. UE. L. 98.204.37 ze zm.) i w konsekwencji zastosowanie przepisów technicznych, które wobec braku notyfikacji są bezskuteczne i nie mogą być podstawą wymierzania kar wobec jednostek w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012r. i prowadzenie postępowania w sposób budzący wątpliwości Strony tj. z naruszeniem art. 121 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej.