Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. I SA/Bk 904/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.),, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 lutego 2016 r. sprawy ze skargi H. F. P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., Nr [...], Dyrektor Izby Celnej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Ł. z dnia [...]. kwietnia 2015r. Nr [...] wymierzającą H. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej powoływaną także jako "skarżąca Spółka"), karę pieniężną w wysokości 12 000 złotych z tytułu urządzania gier na automacie A. poza kasynem gry tj. w lokalu mieszczącym się przy ulicy [...] w S. Utrzymana w mocy sankcja wymierzona została przy powołaniu się w podstawie materialnoprawnej decyzji I instancji na przepisy art. 2 ust. 3 - 5, art. 6 ust. 1, art. 8, art. 14 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 i art. 91 ustawy o grach hazardowych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że warunki urządzania

i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych

i gier na automatach określa ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako "u.g.h."). Opisując stan faktyczny organ wskazał, że w dniu [...] lipca 2014r. funkcjonariusze UC w Ł. przeprowadzili w lokalu mieszczącym się ulicy [...] w S., kontrolę w zakresie przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W protokole kontroli na podstawie wykonanych czynności kontrolnych, w tym przeprowadzonego eksperymentu procesowego, stwierdzono, że gra na automacie o nazwie A., stanowiącym własność skarżącej Spółki, będącym urządzeniem elektronicznym, umożliwia prowadzenie gier i wygrane pieniężne, w których gra zawiera element losowości a zatem jest grą na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 u.g.h. Automat do gier eksploatowany jest bez wymaganego zezwolenia (koncesji). Wobec powyższego organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie wymierzenia skarżącej Spółce kary pieniężnej w związku z urządzaniem gry na automacie o nazwie A. , poza kasynem gry. W postępowaniu pierwszoinstancyjnym organ dopuścił jako dowód w zakresie oceny mechanizmu gry na automacie, opinię biegłego A. C., sporządzoną w równolegle prowadzonym postępowaniu karno-skarbowym. Wnioski opinii w sposób jednoznaczny potwierdziły ustalenia funkcjonariuszy. Według opinii oferowane na automacie gry są realizowane na urządzeniu komputerowym, w celach komercyjnych (wymagają wniesienia opłat), pozwalają na wypłatę wygranej monetami, mają charakter losowy, gdzie wynik pojedynczej gry zależy wyłącznie od przypadku a grający nie ma żadnego wpływu na rezultat. W wyniku oceny zgromadzonych dowodów, organ uznał, że Spółka urządzała poza kasynem gry na automacie o charakterze losowym, co czyniło koniecznym nałożenie kary pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy o grach hazardowych. W ocenie prawnej obowiązywania przepisów ustawy o grach hazardowych mimo braku notyfikacji, organ I instancji wskazał na stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 stycznia 2014r. sygn. IVKK 183/13 oraz nawiązał do stanowiska Sądu Najwyższego z uzasadnienia postanowienia z dnia 28 listopada 2013r. I KZP 15/13. Organ dodał, że normatywna konsekwencja naruszenia obowiązku notyfikacji nie wynika z żadnego wyraźnego przepisu Dyrektywy 98/34/WE ani z żadnej regulacji traktatowej oraz nawiązał do stanowiska Trybunału Konstytucyjnego zajętego w wyroku z dnia 11 marca 2015r. sygn. P4/14.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00