Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 3 lutego 2016 r., sygn. I SA/Bk 1100/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie sędzia SO del. do WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz (spr.), sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Świętochowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 lutego 2016 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r.,

Nr [...], Dyrektor Izby Celnej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. z dnia [...] maja 2015 r. Nr [...] wymierzającą T. Spółce

z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej powoływaną także jako "skarżąca Spółka"), karę pieniężną w wysokości 12 000 złotych z tytułu urządzania gier na automacie A. kasynem gry tj. w lokalu o nazwie B. przy ulicy [...] w S. Utrzymana w mocy sankcja wymierzona została przy powołaniu się w podstawie materialnoprawnej decyzji I instancji na przepisy art. 2 ust. 3 i 4, art. 6 ust. 1, art. 8, art. 14 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 oraz art. 91 ustawy o grach hazardowych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że warunki urządzania

i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych

i gier na automatach określa ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako "u.g.h."). Opisując stan faktyczny organ wskazał, że w dniu [...] lutego 2015 r. funkcjonariusze celni przeprowadzili w lokalu B. ul. [...]

w S., kontrolę w zakresie przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W protokole kontroli na podstawie wykonanych czynności kontrolnych, w tym przeprowadzonego eksperymentu oraz oględzin, stwierdzono, że gra na automacie o nazwie A., stanowiącym własność skarżącej Spółki, będącym urządzeniem elektronicznym, umożliwia prowadzenie gier i wygrane pieniężne, w których gra zawiera element losowości a zatem jest grą na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 u.g.h. Automat do gier eksploatowany jest bez wymaganego zezwolenia (koncesji). Jest urządzeniem elektronicznym, umożliwia wypłatę wygranej pieniężnej a mechanizm gry jest niezależny od gracza. Wobec powyższego organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie wymierzenia skarżącej Spółce kary pieniężnej w związku z urządzaniem gry na automacie o nazwie A. poza kasynem gry. W postępowaniu pierwszoinstancyjnym organ dopuścił jako dowód w zakresie oceny mechanizmu gry na automacie, opinię biegłego A. C., sporządzoną w równolegle prowadzonym postępowaniu karno-skarbowym. Opinia została sporządzona po zbadaniu przez biegłego automatu. Wnioski opinii w sposób jednoznaczny potwierdziły ustalenia funkcjonariuszy. Według opinii oferowane na automacie gry są realizowane na urządzeniu komputerowym, w celach komercyjnych (wymagają wniesienia opłat), pozwalają na wypłatę wygranej monetami, mają charakter losowy, gdzie wynik pojedynczej gry zależy wyłącznie od przypadku a grający nie żadnego wpływu na rezultat. W wyniku oceny zgromadzonych dowodów w postaci dokumentacji procesowej z czynności kontrolnych oraz z materiału dowodowego zebranego w dochodzeniu karno-skarbowym, organ uznał, że Spółka urządzała poza kasynem gry na automacie o charakterze losowym, co czyniło koniecznym nałożenie kary pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy o grach hazardowych. W ocenie prawnej obowiązywania przepisów ustawy o grach hazardowych mimo braku notyfikacji, organ I instancji wskazał na stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 stycznia 2014r. sygn. IVKK 183/13 oraz nawiązał do stanowiska Sądu Najwyższego z uzasadnienia postanowienia z dnia 28 listopada 2013r. I KZP 15/13. Organ dodał, że brak było podstaw do poddania automatu badaniu przez jednostkę badającą spełniającą wymagania z art. 23 "f" ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2 ustawy o grach hazardowych, gdyż charakter urządzenia został ustalony dotychczasowym dowodami, a nadto sporny automat w ogóle nie przeszedł procedury rejestracyjnej. Organ podkreślił, że spółka T. w dniu kontroli nie posiadała ani zezwolenia na urządzanie gier na automatach ani koncesji. Organ I instancji nawiązał również do treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P4/14.