Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. I SA/Bk 913/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.),, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 lutego 2016 r. sprawy ze skargi H. F. P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] Dyrektor Izby Celnej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] wymierzającą H. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (dalej powoływana także jako "skarżąca Spółka"), karę pieniężną w wysokości 12 000 zł z tytułu urządzania gier na automacie A. poza kasynem gry. Utrzymana w mocy sankcja wymierzona została przy powołaniu się w podstawie materialnoprawnej decyzji I instancji na przepisy art. 2 ust. 3 i 4, art. 6 ust. 1, art. 8, art. 14 ust. 1 art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 i 91 ustawy o grach hazardowych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ II instancji stwierdził, że warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach określa ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako "u.g.h."). Opisując stan faktyczny sprawy organ wskazał, że w dniu [...] października 2014 r. funkcjonariusze celni z Urzędu Celnego w S. przeprowadzili w lokalu "L." w A. przy ul. [...], kontrolę w zakresie przestrzegania przepisów regulujących urządzanie i prowadzenie gier hazardowych. W protokole kontroli na podstawie wykonanych czynności kontrolnych, w tym eksperymentu oraz oględzin, stwierdzono, że gra na przedmiotowym automacie, stanowiącym własność skarżącej Spółki i będącym urządzeniem elektronicznym, umożliwia prowadzenie gier i wygrane pieniężne, w których gra zawiera element losowości a zatem jest grą na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 5 u.g.h. Wnioski z eksperymentu wskazywały, że kontrolowany automat jest urządzeniem elektronicznym, umożliwia uzyskiwanie wygranej pieniężnej, a gra na nim ma charakter losowy. Stwierdzono, że podmiot eksploatujący automat nie posiadał przewidzianego prawem zezwolenia na urządzanie gier ani koncesji. Wobec powyższego organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie wymierzenia skarżącej Spółce kary pieniężnej w związku z urządzaniem gry na automacie poza kasynem. W wyniku oceny zgromadzonych dowodów, organ uznał, że Spółka urządzała poza kasynem gry na automacie o charakterze losowym, co czyniło koniecznym nałożenie kary pieniężnej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 u.g.h. W ocenie prawnej obowiązywania przepisów ustawy o grach hazardowych mimo braku notyfikacji, organ I instancji wskazał na stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 stycznia 2014 r. sygn. IVKK 183/13 oraz nawiązał do stanowiska Sądu Najwyższego z uzasadnienia postanowienia z dnia 28 listopada 2013 r. I KZP 15/13. Organ dodał, że normatywna konsekwencja naruszenia obowiązku notyfikacji nie wynika z żadnego wyraźnego przepisu Dyrektywy 98/34/WE ani z żadnej regulacji traktatowej oraz nawiązał do stanowiska Trybunału Konstytucyjnego zajętego w wyroku z dnia 11 marca 2015 r. sygn. P4/14.