Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. IV SAB/Wr 215/13

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r., na posiedzeniu niejawnym, wniosku Z. R. o przyznanie prawa pomocy w pełnym zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu, w sprawie ze skargi Z. R. na bezczynność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 5 marca 2013 r. w sprawie zasiłku z pomocy społecznej postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych; II. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu.

Uzasadnienie

Postanowieniem Sądu z dnia 18 lutego 2014 r. oddalono wniosek Z. R. (dalej: skarżący) o przyznanie prawa pomocy z uwagi na to, że skarżący nadużywa prawa do przyznania mu prawa pomocy.

Postanowieniem Sądu z dnia 30 kwietnia 2014 r. odmówiono zawieszenia postępowania.

Na rozprawie w dniu 8 października 2014 r. skarżący złożył wniosek o ustanowienie adwokata i odroczenie rozprawy.

Po rozpoznaniu tego wniosku postanowieniem referendarza sądowego z dnia 7 listopada 2014 r. umorzono postępowanie sądowoadministracyjne wszczęte kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa pomocy z uwagi na to, że okoliczności dotyczące odmowy przyznania prawa pomocy z uwagi na nadużycie prawa do przyznania mu prawa pomocy nie uległy zmianie.

Postanowieniem Sądu z dnia 26 stycznia 2015 r. oddalono wniosek o wyłącznie sędziów WSA we Wrocławiu i odrzucono wniosek o wyłączenie sędziów WSA w Opolu oraz sędziów NSA.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2015 r. umorzył postępowanie w części dotyczącej złożonego tego samego dnia na rozprawie, wniosku o udzielenie pomocy prawnej (pkt I sentencji) i oddalił skargę (pkt II sentencji).

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia odnośnie pkt I sentencji stwierdzono, że wnioski takie skarżący składał już dwukrotnie, a w dniu 15 kwietnia 2015 r. nie wskazał na nowe okoliczności i w tej sytuacji stanowisko Sądu pozostaje niezmienne. Dodatkowo Sąd zauważył, że wniosek skarżącego jest tylko z pozoru wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, a w istocie zmierza do spowodowania przewlekłego prowadzenia postępowania. Okoliczności towarzyszące wnoszonym przez skarżącego licznym skargom do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na różnego rodzaju akty i czynności lub na bezczynność względnie przewlekle prowadzenie postępowania dowodzą, że wykorzystuje on instytucję prawa pomocy niezgodnie z jego celem, nie dla ochrony swoich praw, lecz wyłącznie w celu odroczenia rozprawy a następnie formułowania zarzutu o przewlekłości tego postępowania.