Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2016 r., sygn. IV SA/Wr 255/13

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale IV z wniosku skarżącego o zmianę postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 maja 2015 r., sygn. akt IV SA/Wr 255/13 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego postanawia: oddalić wniosek o zmianę postanowienia z dnia 28 maja 2015 r.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Z. R. (dalej skarżący, wnioskodawca ) złożonej w tej sprawie jest opisana w sentencji decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego. Po rozpoznaniu wniosków skarżącego o prawo pomocy, referendarz sądowy postanowieniem z dnia 7 maja 2015 r. odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata i umorzył postępowanie wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych. Odmowa ustanowienia adwokata została uzasadniona nadużyciem prawa do przyznania prawa pomocy z uwagi na liczbę spraw wniesionych do Sądu z względu na to, że charakter rozstrzygnięć poddanych kontroli sądowej i liczba wniesionych spraw oraz liczba wniosków o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczeń kończących postępowanie sądowe (zakończonych postanowieniami o odrzuceniu tych skarg), a także liczba wniosków o dokonanie wykładni tych orzeczeń i wstrzymanie ich wykonania oraz systematyczny wzrost liczby skarg wniesionych przez skarżącego, a przy tym i wniosków o przyznanie prawa pomocy do tych skarg pozwalają na przyjęcie, że celem skarżącego nie jest faktyczna obrona swych praw w postępowaniu sądowoadministracyjnym, lecz inicjowanie postępowań sądowych, stanowiące cel sam w sobie. Po rozpoznaniu sprzeciwu od tego postanowienia, Sąd postanowieniem z dnia 28 maja 2015r. również odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata i umorzył postępowanie wszczęte wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych. Następnie Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 16 lipca 2015r. sygn. akt I OZ 854/15 oddalił zażalenie na to postanowienie wskazując, że w niniejszej sprawie Sąd I instancji zasadnie ocenił żądanie przyznania prawa pomocy jako nadużycie tego uprawnienia. Pismem z dnia 5 listopada 2015 r. (k-301 ) skarżący złożył w sześciu sprawach, w tym w też w niniejszej sprawie, wniosek o ustanowienie adwokata ze względu na nowe okoliczności. W uzasadnieniu tego wniosku podał, że domaga się ustanowienia adwokata z uwagi na ciężką sytuację materialną spowodowaną brakiem pracy i dochodów oraz jakiejkolwiek pomocy ze strony MOPS i innych osób. Jest zmuszony głodować, gdyż ostatni dochód jaki otrzymał to było jednorazowe stypendium szkoleniowe z PUP w listopadzie 2013 r. w wysokości 988 zł brutto. Toczą się postępowania sądowe o zapłatę za czynsz i energię i grozi mu eksmisja na bruk i śmierć z głodu. Decyzją PUP z dnia 28 maja 2015 r. pozbawiono go statusu osoby bezrobotnej bez możliwości ponownej rejestracji mimo, że nigdzie nie pracuje i nie otrzymuje dochodów. Pozbawiono go zatem ewentualnej pomocy ze strony służby zdrowia. Domaga się ustanowienia adwokata, ponieważ sędziowie WSA we Wrocławiu orzekają w sposób stronniczy i znieważają w ten sposób jego osobę oraz naruszają jego wizerunek, godność, autonomiczność i bezpieczeństwo. Dążą do ludobójstwa i eksterminacji jego osoby na tle rasistowskim i korupcyjnym. Wraz z tym pismem skarżący złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie powtarzając okoliczności wskazane w piśmie z dnia 5 listopada 2015 r. Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 4 grudnia 2015 r. odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu (pkt I) oraz umorzył postępowanie sądowe wszczęte wnioskiem skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych (pkt II). W uzasadnieniu podano, że przedstawione okoliczności uprawniały do stwierdzenia, że domaganie się przez skarżącego prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu w tej sprawie stanowi nadużycie tego prawa i uzasadnia odmowę przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, co orzeczono w pkt I sentencji. Odnośnie zaś wniosku o przyznanie prawa pomocy w pozostałym zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych wskazano, że stosownie do przepisu art. 239 pkt 1 lit "h" p.p.s.a nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu albo przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu dodatków mieszkaniowych . W tym zakresie postępowanie umorzono na podstawie art. 249a p.p.s.a.(pkt II sentencji). Od powyższego postanowienia skarżący wniósł w ustawowym terminie sprzeciw. Wyrażając niezadowolenie z zapadłego rozstrzygnięcia, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.