Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Wr 1664/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Marta Semiczek, sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Protokolant starszy inspektor sądowy Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016 r. przy udziale sprawy ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za I, II kwartał 2014 r., odsetek za zwłokę oraz dokonania zabezpieczenia na majątku podatnika oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. W. (dalej: skarżąca, strona skarżąca, podatnik) jest decyzja z dnia [...] r., Nr [...], którą Dyrektor Izby Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy, organ drugiej instancji) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...] r., Nr [...] określającą przybliżoną kwotę zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za I i II kwartał 2014 r. w kwotach odpowiednio 261.370,00 zł oraz 704. 965,00 zł., odsetki za zwłokę od zobowiązań określonych powyżej w kwotach 8.163,00 zł oraz 4.442,00 zł i dokonał zabezpieczenia na majątku skarżącej zobowiązania podatkowego za I i II kwartał 2014 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że organ podatkowy pierwszej instancji postanowieniem z dnia 31 lipca 2014 r. wszczął wobec skarżącej postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za IV kwartał 2013 r. - II kwartał 2014 r. Z uwagi na stwierdzone nieprawidłowości organ podatkowy pierwszej instancji wydał powołaną na wstępie decyzję w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w VAT, odsetek oraz zabezpieczenia. Argumentując zasadność zabezpieczenia organ pierwszej instancji powołał się na ustalone w trakcie postępowania okoliczności związane z prowadzoną przez stronę skarżącą działalnością, tj. firmą "A" M. W. wskazując między innymi, iż siedzibą firmy było mieszkanie matki podatniczki a działalność w rzeczywistości prowadził A. W.. W latach 2012 - 2013 przedmiotem działalności był hurtowy handel wyrobami stalowymi a kontrahentami strony były podmioty charakteryzujące się podobnymi cechami, tj.: nie posiadające zaplecza, środków niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, zlokalizowane na terenach należących do właściwości różnych urzędów skarbowych, często zmieniające adresy prowadzenia działalności, likwidujące lub zawieszające działalność po kilku transakcjach, z którymi nie ma możliwości nawiązania kontaktu. Ustalił organ ponadto, że strona nie posiadała środków transportu niezbędnych do przewozu towarów, zatrudniała tylko jednego pracownika i brała udział w transakcjach, w których dokonywane są szybkie przepływy pieniężne za pośrednictwem rachunku bankowego. W świetle poczynionych przez organ pierwszej instancji ustaleń podatniczka ujęła w deklaracjach podatek naliczony wynikający z faktur nieodzwierciedlających prawdziwych zdarzeń gospodarczych. Organ wskazał również na obawę niewykonania zobowiązania podatkowego wynikającą ze stosunku zabezpieczonych kwot do majątku strony. Zwrócono uwagę na nieuregulowanie mandatu karnego, regulowanie zaległości podatkowych w drodze egzekucji administracyjnej oraz istnienie drugiego wierzyciela, z którego wniosku prowadzona jest egzekucja sądowa.