Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 stycznia 2016 r., sygn. IV SA/Wa 1425/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka (spr.), Sędziowie sędzia WSA Aneta Dąbrowska, sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi R. D. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy oddala skargę
Uzasadnienie
Przedmiotem kontroli sądowoadminstracyjnej była decyzja Rady do Spraw Uchodźców z [...] lutego 2015 r. nr [...], wydana na podstawie art. 89p ust. 1, art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 267 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), dalej "k.p.a.", utrzymująca w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania R. D. statusu uchodźcy oraz odmowie nadania mu ochrony uzupełniającej.
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie sprawy.
R. D., obywatel [...], urodzony [...] sierpnia 1992 r., dalej również "skarżący" lub "cudzoziemiec", wnioskiem z 14 września 2014 r. złożonym za pośrednictwem Komendanta Placówki Straży Granicznej w H. zwrócił się o nadanie statusu uchodźcy. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że pochodzi z obwodu [...], gdzie na skutek działań wojennych zostało zniszczone jego miejsce zamieszkania. Dodał, że na [...] nie ma żadnych krewnych.
Podczas przesłuchania statutowego cudzoziemiec oświadczył, że w czerwcu 2014 r. ukończył studia na Uniwersytecie Technicznym w D. i pracował nieoficjalnie jako budowlaniec. W D. zostawił mamę, ojczyma i dwóch braci. Wskazał, że w miejscu zamieszkania nie ma dobrych warunków do życia, często brakuje wody, gazu, a także produktów w sklepach. W związku z trudną sytuacją w D. nie zwracał się jednak o pomoc do innych osób czy instytucji. Podniósł, że na zachodzie [...], szczególnie we L. społeczeństwo negatywnie odnosi się do ludzi [...]. Cudzoziemiec dodał, że boi się wojny i ewentualnego poboru do wojska, nawet bez wezwania.