Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 stycznia 2016 r., sygn. VII SA/Wa 718/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, , Sędzia WSA Joanna Gierak - Podsiadły, Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Protokolant spec. Eliza Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi T. F. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] stycznia 2015 r. znak: [...] w przedmiocie wycofania wyrobu z obrotu oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] stycznia 2015 r. znak: [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, ze zm.), art. 27 ust. 1 i 2 oraz art. 31a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 1263, ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku T. F., z dnia 13 października 2010 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, zakończonej wydaniem przez Głównego Inspektora Sanitarnego decyzji z dnia [...] października 2010 r., znak: [...] utrzymał w mocy decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] października 2010 r. znak: [...].

Decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym. Decyzją z dnia [...] października 2010 r. (znak: [...]) Główny Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 27 i 31a ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej wycofał z obrotu na terenie całego kraju wyrób o nazwie "T." oraz wszystkie podobne wyroby mogące mieć wpływ na bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, nakazując jednocześnie zaprzestanie działalności obiektów służących produkcji, obrotowi hurtowemu lub detalicznemu tymi wyrobami. Decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzja została dostarczona m.in. do punktów sprzedaży wyżej wymienionych produktów, których właścicielem był T. F. W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] października 2010 r. organ wskazał, że wydanie decyzji nastąpiło w związku ze stwierdzeniem przez Ministra Zdrowia występowania na terenie całego kraju, bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia ludzi po użyciu wyrobu o nazwie handlowej "T." lub podobnych, określanych jako przeznaczone do celów kolekcjonerskich, potocznie zwanych "dopalaczami". Mając powyższe na względzie Główny Inspektor Sanitarny uznał, iż produkty te nie mogą znajdować się w obrocie jako stwarzające bezpośrednie zagrożenie nie tylko zdrowia, ale i życia ludzi. W celu uniemożliwienia dalszej sprzedaży tych produktów niezbędne było także nakazanie natychmiastowego zaprzestania działalności obiektów służących produkcji, obrotowi hurtowemu i detalicznemu tych wyrobów. Zgodnie z uprawnieniem wynikającym z art. 27 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej decyzję tę poddano rygorowi natychmiastowej wykonalności. W dniu 2 października 2010 r. do punktów sprzedaży produktów kolekcjonerskich, mieszczących się w: P., przy ul. K. [...], N., przy ul. J. [...] oraz K., przy ul. Z. [...], należących do T. F. została dostarczona decyzja Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] października 2010 r. Dokonano zabezpieczenia produktów znajdujących się w poszczególnych obiektach należących do T. F., z których następnie pobrano próbki i przekazano do badań laboratoryjnych. T. F. zakwestionował treść decyzji z dnia [...] października 2010 r., składając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w trybie art. 127 § 3 k.p.a.We wniosku strona wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] października 2010 r., na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 107 § 1 k.p.a. oraz o uchylenie rygoru natychmiastowej wykonalności. Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 § 1 i 3, art. 11, art. 107 § 1 i 3 oraz art. 108 § 1 k.p.a. , a także przepisów prawa materialnego, tj. art. 27 ust. 1 i 2 oraz art. 31a ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Rozpoznając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, Główny Inspektor Sanitarny wydał decyzję z dnia [...] stycznia 2012 r., znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję z dnia [...] października 2010 r. Strona zaskarżyła tę decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, podnosząc w skardze z dnia 1 lutego 2012 r. naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 7, art. 10 § 1, art. 77 § 1, oraz art. 107 § 3 k.p.a. , a także naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, poprzez ich niewłaściwe zastosowanie oraz wniosła o uchylenie w całości zaskarżonych decyzji oraz o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wyrokiem z dnia 15 lutego 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 723/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] stycznia 2012 r., znak: [...]. Uchylenie wyłącznie decyzji administracyjnej Głównego Inspektora Sanitarnego utrzymującej w mocy decyzję z dnia [...] października 2010 r. spowodowało, iż wskazana decyzja z dnia [...] października 2010 r. pozostała w obrocie prawnym.