Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Wa 1500/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Iwona Maciejuk Sędzia WSA - Anna Mierzejewska Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...], działając na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku S. M. (ur. [...] maja 1954 r.) z dnia [...] kwietnia 2015 r. o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy, odmówił przyznania skarżącemu świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że powyższe świadczenie może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie skarżący na przestrzeni [...] lat życia, tj. do powstania całkowitej niezdolności do pracy, udokumentował 25 lat 6 miesięcy i 19 dni łącznego okresu ubezpieczenia. Ponadto w 10-leciu przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, udokumentował jedynie 5 miesięcy tych okresów. Nie bez znaczenia pozostaje też fakt, że z dniem 31 maja 2003 r. zaprzestał opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i do powstania całkowitej niezdolności do pracy w dniu [...] kwietnia 2011 r., tj. przez prawie 8 lat nie został udowodniony żaden okres zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym. Stąd też - w ocenie organu - nie zostały wykazane żadne szczególne okoliczności uniemożliwiające skarżącemu przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia, bowiem w tym okresie nie orzeczono wobec niego całkowitej niezdolności do pracy i nie istniały obiektywne przeszkody do podjęcia zatrudnienia. Niezależnie od powyższego podano, że od 1 marca 1981 r. do 30 listopada 2003 r. skarżący prowadził działalność gospodarczą, lecz od 1 stycznia 1996 r. do 31 stycznia 1996 r., od 1 marca 1996 r. do 31 maja 1996 r., od 1 grudnia 1996 r. do 30 czerwca 1997 r., od 1 sierpnia 1997 r. do 31 grudnia 2002 r. i od 1 czerwca 2003 r. do 30 listopada 2003 r. nie opłacał składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. W sprawie była również oceniana sytuacja materialna, jednakże nie stanowi ona jedynego kryterium przyznawania świadczenia.