Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Po 662/15

 

Dnia 12 stycznia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Sachajko Sędziowie WSA Beata Sokołowska (spr.) WSA Szymon Widłak Protokolant: Ref. staż. Sławomir Rajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016 roku przy udziale sprawy ze skargi Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] 2015 r. [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...], na podstawie art. 92 a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., Nr 1414 ze zm.) oraz zgodnie z ustaleniami protokołu kontroli z dnia 13 lutego 2014 r. nałożył na Spółkę z o. o. karę pieniężną w wysokości [...], zł za stwierdzone naruszenia :

- niezarejestrowanie za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi ([...], zł) - lp. 6.2.1 załącznika nr 3 ustawy o transporcie drogowym

- wykonywanie przewozu drogowego żywych zwierząt przez przewoźnika nieposiadającego odpowiedniego zezwolenia ([...], zł) - lp. 8.1 załącznika nr 3 ww. ustawy

- niezgłoszenie na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego organowi wydającemu zaświadczenie na wykonywanie przewozu drogowego na potrzeby własne zmiany danych wskazanych w art. 8 ustawy o transporcie drogowym w wymaganym terminie ([...], zł) - lp. 1.8 załącznika nr 3 ww. ustawy

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu 13 lutego 2014 r. w miejscowości P na drodze krajowej zatrzymano do kontroli samochód M o nr rej [...], kierowany przez Ł, w załodze z R. W trakcie kontroli stwierdzono, że Ł będąc w dyspozycji przedsiębiorcy nie rejestrował w tachografie i na karcie kierowcy swojej aktywności, co miało na celu zafałszowanie rzeczywistego czasu pracy. Kierownik transportu wiedział, że kierowca zakończył pracę w dniu 12 lutego 2014 r. o godz. 12:20 i mimo tego świadomie wysłał go w trasę ok. godz. 17.30. Ł nie miał więc żadnych możliwości odebrania prawidłowego odpoczynku.