Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Ol 973/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz strony skarżącej Spółki A kwotę 1597 zł (tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Naczelnik Urzędu Celnego w O., na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2015r. poz. 612, dalej jako: u.g.h.), wymierzył Spółce Sp. z o.o. z siedzibą w W. karę pieniężną w wysokości [...] zł z tytułu urządzania gier na automatach: [...] numer urządzenia [...], [...] numer urządzenia [...] i [...] nr urządzenia [...], poza kasynem gry, tj. w lokalu [...] [...] przy ul. [...] w O. (stacja Paliw Shell). W uzasadnieniu podniesiono, że obecność wskazanych wyżej automatów w lokalu stwierdzona została w dniu 2 marca 2013r. podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. Dokonano precyzyjnych i szczegółowych oględzin automatów w celu ustalenia, czy ich eksploatacja w tym miejscu oraz charakterystyka techniczna nie naruszają warunków urządzania gier na automatach określonych w przepisach u.g.h. Przeprowadzono również eksperymenty procesowe, polegające na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na tych automatach gier. Następnie badane automaty zostały zatrzymane i zabezpieczone w charakterze dowodów rzeczowych. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie zostały włączone także sprawozdania z badań automatów z dnia 9 stycznia 2014r., 14 stycznia 2014r. oraz 15 stycznia 2014r. sporządzone przez jednostkę badającą upoważnioną do badań technicznych automatów i urządzeń do gier - Wydział Laboratorium Celne Izby Celnej w P., w których stwierdzono, że gry na wskazanych automatach są grami realizowanymi na urządzeniach elektronicznych; budowa urządzeń pozwala na uzyskanie wygranej pieniężnej (urządzenia wyposażone są w tzw. hoopery) oraz wygranej rzeczowej umożliwiającej kontynuację gry lub rozpoczęcie nowych gier przy wykorzystaniu wgranych punktów w poprzednich grach. Przebieg gry jest niezależny od woli gracza, ma charakter losowy, a uzyskiwane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne od woli gracza. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automaty do gry będące przedmiotem niniejszego postępowania są grami losowymi, pozbawionymi całkowicie elementów zręcznościowych zależnych od koordynacji i umiejętności gracza. Po uruchomieniu gry grający nie posiada żadnej możliwości podjęcia działania, które mogłoby mieć realny lub choćby iluzoryczny wpływ na bieg akcji i wynik gry. Okoliczności te dowodzą, że przedmiotowe automaty umożliwiają rozgrywanie gier, o których mowa w art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Zgodnie zaś z przepisami u.g.h. urządzanie gier na takich automatach, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Tymczasem w niniejszej sprawie Spółka urządzała gry na ujawnionych w lokalu automatach, poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatów, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Zaznaczono przy tym, że Spółka, na mocy stosownej umowy, dzierżawiła część powierzchni lokalu umożliwiającą zainstalowanie i eksploatację ujawnionych w tym lokalu automatów. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią uznanie Spółki za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko na temat zasadności notyfikacji Komisji Europejskiej projektu u.g.h. Powołano się także na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 marca 2015r., w sprawie o sygn. akt P 4/14, w którym Trybunał orzekł, że art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. są zgodne z art. 2 i 7 w zw. z art. 9 oraz z art. 20 i 22 w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Przepisy te - poddane prawnej kontroli w stosownej procedurze konstytucyjnej - nie zostały zakwestionowane i derogowane przez Trybunał Konstytucyjny z obowiązującego systemu prawnego i nadal stanowią część krajowego porządku prawnego, obowiązują w sposób legalny i prawnie wiążący, w konsekwencji czego nie ma podstaw do kwestionowania obowiązku ich bezwzględnego obowiązywania i stosowania. Podsumowując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, organ uznał że wymiar kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry stanowi realizację obowiązku wynikającego z przepisów u.g.h.