Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 stycznia 2016 r., sygn. III SA/Kr 767/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek (spr.) Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Barbara Pasternak Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi R. T. prowadzącego działalność gospodarczą F.H.U. A R. T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 30 kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry skargę oddala.

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 18 stycznia 2016r.

Decyzją z dnia [...] 2015r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego nałożył na R. T., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą F.H.U. "A" R. T. w O, karę pieniężną w wysokości 24.000 zł za urządzanie gier na dwóch automatach poza kasynem gry. Organ I instancji wyjaśnił, że w dniu 16 października 2014r. funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili kontrolę w Galerii S przy ul. L w S w zakresie przestrzegania przepisów ustawy o grach hazardowych. W kontrolowanym lokalu stwierdzono dwa automaty do gry, które w chwili rozpoczęcia kontroli były włączone do zasilania i gotowe do gry. Wygląd i wyposażenie w/w urządzeń wskazywały, że są to automaty do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej kontrolujący przeprowadzili eksperyment (grę kontrolną), w wyniku którego ustalili, że na spornych automatach można prowadzić gry z naruszeniem przepisów ustawy o grach hazardowych.

W odwołaniu od powyższej decyzji organu I instancji R. T. wniósł o jej uchylenie i orzeczenie, że brak jest podstaw do wymierzenia mu kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry. Decyzji organu I instancji odwołujący się zarzucił naruszenie:

1. art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 6 ust. 4 ustawy o grach hazardowych w zw. z art. 210 § 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez jego błędną wykładnię, błędne oznaczenie strony w nagłówku decyzji i uznanie, że osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą może być urządzającym w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych.