Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Bd 689/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant starszy asystent sędziego Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynami gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]2015 r., znak [...], Naczelnik Urzędu Celnego w [...], wymierzył [...] sp. z o.o. w [...] (skarżącej spółce) karę pieniężną w wysokości 24.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że w wyniku kontroli przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Referatu Dozoru Urzędu Celnego w dniu [...]2013 r. w zakresie prawidłowości urządzania i prowadzenia gier hazardowych ujawniono w lokalu [...], zlokalizowanym przy ul. [...] w [...], prowadzonym przez M. L., stwierdzono użytkowanie dwóch urządzeń do gier o nazwach [...] nr [...] i [...] nr [...], podłączone do sieci prądu elektrycznego i gotowe do gry. Urządzenia użytkowane były przez skarżącą spółkę na podstawie umowy dzierżawy powierzchni ww. lokalu. Na podstawie oględzin powyższych urządzeń oraz eksperymentów polegających na przeprowadzeniu gier, na każdy z nich ustalono, że stanowią one automaty do gier w rozumieniu art. 2 ust. 5 u.g.h. Urządzenia te przystosowane były do pobierania banknotów oraz monet, gry na nich miały charakter losowy, w których czynności gracza w głównej mierze polegały na wprawianiu w obrót bębnów z naniesionymi na obwodzie równymi symbolami, które po pewnym czasie zatrzymywały się samoczynnie (automatycznie) w odstępach czasowych niezależnych od gracza, w odpowiedniej kombinacji zapisanej w programie. Decydowało to o uzyskani bądź nie danej wielkości punktów. Automaty wypłacały wygrane. Organ poddał analizie także dowód w postaci przesłuchania świadka M. L., który potwierdził, że grając na przedmiotowych urządzeniach można było uzyskać wygrane losowe. Wskazał także, że skarżąca spółka nie posiadała w dniu kontroli zezwolenia na działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz gier na automatach urządzanych w salonach gier, ani też koncesji na prowadzenie kasyna gry. Działalność w przedmiocie urządzania gier prowadzona była poza kasynem gry, zaś urządzającym gry była skarżąca spółka, która jest w przedmiotowej sprawie podmiotem urządzającym gry poza kasynem gry w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy. Organ stwierdził również, że przepisy ustawy o grach hazardowych stanowiących podstawę do nałożenia na stronę kary administracyjnej w niniejszej sprawie nie maja charaktery "przepisów technicznych", które podlegałyby obowiązkowi notyfikacji zgodnie z przepisami Dyrektywy 98/34/WE.