Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2015 r., sygn. V SA/Wa 4306/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Beata Krajewska po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi H. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie: wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

Wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12.000,00 zł. za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry H. sp. z o.o. w Warszawie (dalej jako: Spółka) złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu tegoż wniosku wskazano, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na brak jednolitego stanowiska w Służbie Celnej co do charakteru gier na urządzeniu oraz różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. Przytoczono liczne orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Ponadto wskazano, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Podano, że na dzień [...] kwietnia 2015 r. Spółka zapłaciła kary pieniężne w łącznej wysokości 5.079.683,76 zł. Zaznaczono, że obecnie toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. W związku z niebagatelną kwotą już uiszczoną przez Spółkę jest ona zmuszona do podtrzymania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż grozi jej utrata płynności finansowej, a w konsekwencji upadłość, której nie da się już odwrócić nawet w przypadku wygrania sporu i zwrotu wyegzekwowanych uprzednio środków. Podniesiono, że Spółka nie tylko ponosi duże straty finansowe, nie osiągając planowanych zysków wskutek zatrzymania urządzeń do gier przez urzędy celne, ale także uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie, kiedy dokonanie czynu z art. 107 Kodeksu karnego skarbowego nie jest udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem dodatkowo pogorszy sytuację Spółki. W związku z tym wskazano, że Spółka zasługuje na ochronę tymczasową do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny o losie przepisów będących podstawą do wymierzenia przedmiotowej kary pieniężnej. Podniesiono także, że szkoda, o jakiej mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., to nie tylko szkoda grożąca skarżącemu, ale także Skarbowi Państwa w związku z wypłatą pobranych kar w razie przegrania sporu w Trybunale Konstytucyjnym. Powołano się na orzeczenia innych sądów administracyjnych odnośnie wniosku o wstrzymanie zaskarżonych decyzji.