Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 grudnia 2015 r., sygn. III SA/Wa 334/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Sylwester Golec, sędzia WSA Waldemar Śledzik (sprawozdawca), Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kalinowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżący - J. D. - wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...].

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej również: organ odwoławczy"), utrzymało w mocy Decyzję Prezydenta W. (dalej również: "organ pierwszej instancji") z dnia [...] stycznia 2013 r., którą organ pierwszej instancji ustalił wobec Skarżącego wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 rok.

Przedmiotowa decyzja została wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek uchylenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 08 kwietnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2880/13 decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] uchylającej decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podkreślił, że podstawę opodatkowania dla budynków lub ich części stanowi ich powierzchnia użytkowa wyrażona w metrach kwadratowych. Dane dotyczące powierzchni użytkowej mogą być ustalane na podstawie fizycznego obmiaru powierzchni budynku po wewnętrznej długości ścian. Obmiaru dokonuje podatnik i wykazuje powierzchnię użytkową w Informacji o nieruchomościach bądź Deklaracji. Tego sposobu ustalania powierzchni nie można zastępować danymi, np. z aktu notarialnego lub projektu architektonicznego budynku. Przy ustalaniu powierzchni użytkowej budynku (jego części) nie są przydatne dane z ewidencji gruntów i budynków. W Informacji z Kartoteki Budynków podana została natomiast powierzchnia zabudowy, a nie powierzchnia użytkowa budynków. W dokumencie tym w pozycji "powierzchnia użytkowa w m. kw." podano wielkość 0,00. Wobec braku w ewidencji gruntów i budynków danych dotyczących powierzchni użytkowej budynków należących do Skarżącego - powierzchnię użytkową budynków należało przyjąć zgodnie z oświadczeniem podatnika zamieszczonym w "Wykazie Nieruchomości", jak to uczynił organ podatkowy pierwszej instancji. W ocenie organu odwoławczego nie istnieją natomiast jakiekolwiek podstawy do kwestionowania powierzchni użytkowej określonej przez podatnika, a tym samym ponownego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w tej sprawie w celu ustalenia prawidłowej powierzchni użytkowej budynków podlegających opodatkowaniu.