Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Wa 866/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak Sędziowie WSA Emilia Lewandowska (spr.) WSA Bożena Marciniak Protokolant starszy referent Tomasz Noske po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa, decyzją z [...] kwietnia 2015 r., nr [...], uchylił decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2015 r. nr [...]oraz postanowienie Wojewody [...] z [...] grudnia 2014 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że uchyloną decyzją z [...] lutego 2015 r. Wojewoda [...] potwierdził M. K., S. Z., K. O., A. J. i W. C. prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. i J. małżonków C. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w M. przy ul. [...], woj. [...]. Postępowanie o potwierdzenie prawa do rekompensaty zostało wszczęte wnioskiem z [...] grudnia 1989 r. złożonym przez L. C. - drugą żonę J. C. Organ I instancji ustalił, że rodzina C. pozostawiła dwie nieruchomości, które łącznie obejmowały [...] m2, budynek mieszkalny o pow. [...] m2 oraz zabudowania gospodarcze. Zdaniem organu właścicielem nieruchomości przy ul. [...] składającej się z placu o pow. [...] m2 oraz domu był wyłącznie J. C. Natomiast pozostała część mienia wskazanego w orzeczeniu P.U.R. z [...] marca 1947 r., położona przy ul. [...], o pow. [...] m2, wraz z zabudowaniami gospodarczymi stanowiła do 1937 r. współwłasność A. C. i jej męża J. C. Po śmierci A. C. udziały jej przynależne nabyły jej dzieci: M. K. i A. C.

W ocenie M. K., K. O. i S. Z. rodzina C. pozostawiła w M. mienie przy ul. [...] będące w całości własnością J. C. oraz nieruchomość przy ul. [...], która została nabyta przez A. C. w 1926 r. J. C., po śmierci żony jedynie zarządzał majątkiem w imieniu spadkobierców, tj. córki M. K. i syna A. C. Pozostałe strony postępowania, tj. A. J. i W. C., utrzymują, iż cały majątek położony w M., określony w orzeczeniu P.U.R. z [...] marca 1947 r. stanowił wyłącznie własność J. C. Podnoszą, iż brak jest dowodów potwierdzających, że A. i J. małż. C. wspólnie nabyli mienie w M. przy ul. [...]. Do akt sprawy przedłożono liczne oświadczenia świadków, tj. J. R., A. K., Z. Z., Z. S. oraz T. L. Żadne z nich nie spełnia wymogów określonych w art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. Organ I instancji przesłuchał dwóch z tych świadków, tj. Z. S. i T. L. W ocenie organu odwoławczego jedynie zeznania T. L. spełniają wymogi ustawy z 8 maja 2005 r. Jednakże świadek nie posiada pewności komu przysługiwał tytuł prawny do pozostawionego majątku. Wskazał, że był nim J. C., nie potrafił ocenić czy również A. C. legitymowała się tytułem własności do tej nieruchomości.