Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Rz 1322/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Elżbieta Mazur - Selwa Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2015 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 1322/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Celnego [...] cofnął A. sp. z o.o. z/s [...] (dalej: "Spółka") rejestrację automatu do gier o niskich wygranych o nazwie [...], nr fabryczny [...], nr poświadczenia rejestracji [...].

W uzasadnieniu podał, że w dniu 23.02.2010 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego [...] przeprowadzili kontrolę w zakresie urządzania i prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych. W ramach tej kontroli przeprowadzono eksperyment polegający na grze na automacie o niskich wygranych o nazwie [...], numer fabryczny [...]. W jego wyniku ustalono, że wartość maksymalnej stawki za udział w jednej grze na tym automacie jest wyższa niż przewidziana obowiązującą w dniu kontroli ustawą z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Powyższe zostało potwierdzone opinią biegłego sądowego z dnia 8 października 2010 r., nr [...] wydaną w postępowaniu karno - skarbowym.

Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w postępowaniu odwoławczym decyzją Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...].

Wyrokiem z dnia 14 marca 2012 r., II SA/Rz 1007/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił obie wskazane wyżej decyzje.

Sąd zauważył, że w chwili wszczęcia postępowania administracyjnego obowiązywał art. 23 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.) dalej zwanej: "u.g.h.", w innej treści niż treść tego przepisu w chwili wydania decyzji odwoławczej. Okoliczność ta miała dla sprawy istotne znaczenie, gdyż treść przepisu art. 23 zmieniona została przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 maja 2011 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 134, poz. 779, dalej powoływany jako "ustawa nowelizująca"). Art. 14 tej ustawy stanowi, że do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem jej wejścia w życie, stosuje się przepisy ustawy o grach hazardowych w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, a zatem od dnia 14 lipca 2011 r. organy celne były zobowiązane stosować przepisy u.g.h. w zmienionej treści. W rozpoznawanej sprawie oznaczało to, że organ II instancji miał obowiązek stosować przepisy art. 23a - f ustawy. Z treści zaś art. 23a ust. 7 u.g.h. jednoznacznie wynika, że każda rejestracja może być cofnięta przed jej wygaśnięciem o ile urządzenie nie spełnia warunków określonych w ustawie, a nie dokumentacji niezbędnej dla rejestracji urządzenia. Art. 23a ust. 3 u.g.h. stwierdza, że rejestracja urządzenia do gier lub automatu możliwa jest tylko w sytuacji, gdy takie urządzenia spełniają warunki określone w ustawie, na podstawie opinii jednostki badającej, upoważnionej do badań technicznych automatów i urządzeń do gier. Zdaniem Sądu wynikające z art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 29 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej uprawnienia do przeprowadzania przez funkcjonariuszy celnych m.in. eksperymentu, nie mogły zastępować ustaleń wynikających z art. 23a ust. 3 u.g.h. Mogły być natomiast działaniem, w ramach którego funkcjonariusze uzyskują wiedzę o niespełnieniu przez urządzenia do gier i automaty wymogów ustawy. Dopiero ta wiedza winna być podstawą wszczęcia i przeprowadzenia właściwego postępowania w sprawie cofnięcia rejestracji.